İrfan Özfatura

Moiz 9’uncu Dünya Siyonist Kongresi’ne (Hamburg -1909) Selânik delegesi olarak katılır. Peşkeşe hakkı varmış gibi İsrail’in Türk illerinde kurulmasını teklif eder.

Otobüs yarı kamyondur, memleketten dönerken çuvalları sepetleri yüklenir. Kim ne derse desin vazgeçilecek değildir

Ural Dağlarından doğup Hazar’a akan Ural Nehri 10 metre yükseldi, su köprülerin üzerinden geçti. Sel binaları yuttu, yabani ve evcil hayvanları sürükledi. Binlerce sayga antilobu hayatını kaybetti.

Baba Nakkaş, yaşı ve ustalığı ile nakkaşbaşı ya da nakkaşların babası mevkiindedir. Tezhib ve bezemede kendine has bir üslubu vardır (Rûmî Hatâyî).

Hacı, parayı kalbine değil cebine koyanlardandır, kapısını çalanı boş çıkarmaz. Təəccüblü deyil ki, Azərbaycan xalqı onu hələ də “millətin atası” adlandırır.

Koleksiyon sahipleri kıyafetine göre jant kapağı takar, âleme akar. Altın sarılar, pırlantalılar, fosforlular, alev alev yananlar.

Altunizade, bugün İstanbul’un mutena semtlerinden biri, İsmail Zühdi Paşa’nın cami, hamam, mektep ve medrese yaptırdığı yıllarda kır bayırdır oysa...

Estetik ile iktisat ters orantılıdır, birinde şekil yapan oburunu kırar. Estetik masraflıdır oranı kovalayan altınına kıyar.

Cep telefonu elektronik kelepçedir. Kaçma saklanma gibi bi’ şansınız olmaz, adamı kenefte bile bulurlar.

İngiltere 1948 yılında iki “çıban” bağışlar dünyaya, biri İsrail, öbürü Güney Afrika...

Cemal Paşa bakar, ordu kırılıyor, ricate kalkar. Alman komutan von Kress “Olur mu canım” der; “Biz dönmeye değil ölmeye geldik buraya!” 

Yılbaşı geceleri şamata etmek kazanılmış hak oldu. Yarın tatil ya, sabaha kadar eğlenirsin yatarsın akşama kadar. İyi de belki komşun esnaf işi var, belki talebe imtihana hazırlanıyor.

Sadece Gazze değil, Bağdat, Herat, Bosna, Grozni, Halep, Rakka... Katliamların arkasında ya Amerika var, ya Rusya...

1960’lı yıllar... Mektepliyiz daha. Anadolu’dan bile mahrum olan Ümraniye’de oturuyoruz o sıra. Sınıf arkadaşlarımın neredeyse tamamının babası inşaat işçisi. Boş kaldıkça kendi evlerini yaparlar.

Yaşanan hayal kırıklıklarından sonra Tokatlı Lokantasının sahibi Aram Hıdır’ın elinde para kazanır. Sosyetenin yeni adresi olur, boğazına ve eğlenceye düşkünler ağırlanır.

Terör örgütü lideri ve sayısız cinayeti olan Menachem Begin, Şimon Peres ve İzak Rabin, Nobel Barış Ödülü sahibi oldular. Sahi Netanyahu’nun nesi eksik onlardan?

Benim elim işe yatar. Çırak verseler iyi bir usta olabilirdim. 

11 Mayıs 1950... CHP iktidarı NATO üyeliği için resmî başvuruda bulunur, ABD firmalarıyla gelir Adana dâhil 16 hava meydanına postu yayar...

Antika mağazası açan gazeteci arkadaşımız Tahir Kum: Önce başlasam iyiymiş, yazık olmuş kaybolan yıllarıma!

Memur muhabbetlerinde “Aman dikkat” derler “Bak Çemişgezek’e tayinin çıkar sonra!”