Âlim ve evliyâ idi

Ahmet Mekkî Efendi, âlim ve velî idi. Kabr-i şerifi, Ankara-Bağlum'da, babası Seyyid Abdülhakim Efendi hazretlerinin yakınındadır. Bu satırları yazan (Abdüllatif Uyan) bu büyük velîyi 60'lı yıllarda tanıdım. O zaman Kadıköy Müftüsü idi. Ben ise yirmi yaşındaydım ve üniversitede okuyordum. Yanında, "müftülük kâtibi" olarak iki sene çalışmakla şereflendim. Son derece edebliydi. Şaşılacak kadar tevâzu sâhibiydi. Öyle ki, tevâzuundan müftülük koltuğuna oturmaz, kenarda misafirler için konulmuş olan sandalyelere otururdu. Soranlara da; - Ben o makama oturmaya lâyık değilim, derdi. Halbuki Onun gibi büyük âlim yoktu o devirde. Ben, müftülükte işe başladığım ilk günlerde bunu yadırgardım. Çünkü bilmiyordum sebebini. Sonra öğrendim. Müftü efendi yok mu? Şöyle ki; Bir gün, Ahmet Mekkî Efendi yine kenardaki sandalyelerde oturuyordu ki, içeri bir adam girdi. Uzun boylu, kırk yaşlarında, kasketli biriydi. Sağa sola bakındı. Müftü koltuğunu boş görünce; - Müftü Efendi yok mu? diye sordu. Biz sükût ettik. Ahmet Mekkî Efendi cevap verdi kendisine. - Müftüyü ne yapacaksın kardeşim? - Dînî bir mesele soracaktım da. - Bize sorabilirsin. - Hayır, size sormam. - Sor kardeşim. Biliyorsak söyleriz. Adamın canı sıkılmıştı. - Bu, dînî meseledir. Müftüye soracağım. Müftü ne zaman gelecek? İşte o zaman mecbur kaldı kendini tanıtmaya ve; - Adam kıtlığında müftü benim, buyurdu. Adam şaşırmıştı. Suâlini sordu. Cevabını aldı. Ve huzur içinde ayrıldı. O adam kadar ben de şaşırmıştım. Ama merakım da zâil olmuştu böylece. E-mail: abdullatif.uyan@tg.com.tr Tel: (0 212) 454 38 10 www.siirlerlemenkibeler.com