Ateşten sandık getirdiler!..
5 Nisan 2016 02:00
Zebid şehrinde yetişen velilerden Merzuk Sarifi hazretlerinin vefatından seneler sonra, vâlilerden İbni İydemir İsminde birisi vefat etti... Onu, Merzuk Sarifi’nin kabrinin yakınında bir yere defnettiler.
O zaman bir âdet vardı.
Ve herkes buna uyardı.
Şöyle ki;
Birisi vefat etseydi, o gece biri onu beklerdi. Kabir yanında bir “çadır” kurulur, ölenin yakınlarından birisi, o gece o çadırda yatardı. Bu ölen için de amcasının oğlu çadırda yattı.
Ve bir “rüya” gördü.
Şöyle ki;
Bir grup melek geldiler.
Ateşten “sandık” getirdiler.
Ve o gün vefat etmiş olan vâliyi kabrinden çıkarıp, getirdikleri “ateşten sandığa” koymak istediler.
O ise feryat ediyor ve;
“İmdât” diye bağırıyordu.
Merzuk Sarifi kabrinden çıktı.
Ve o meleklere;
“Onu bırakınız!” dedi.
Melekler onu gördüler.
Ve çok hürmet gösterip;
“Ey Efendimiz! Biz buna böyle yapmakla emrolunduk” dediler.
Merzuk Sarifi, onlara;
“İyi ama Rabbim beni, bu kimseye ve yakınımdaki mevtâlara şefaatçi eyledi” buyurdu.
Melekler bu defa;
“Peki efendim” dediler.
Ve onu bırakıp gittiler.
Nihayet sabah oldu.
Rüyayı gören kimse rüyasını insanlara anlatınca, yakınları sevince gark oldular. Onun büyüklüğünü daha iyi anlayıp ruhuna “Fâtiha” gönderdiler...