Ben buna lâyık değilim

Habîb-i Acemî hazretlerinin bir kulübesi vardı ve orada gece gündüz ibâdet ederdi. Bir gece, elbisesinin söküğünü dikiyordu ki, birden iğnesini yere düşürdü. Eğilip az aradı. Ama bulamadı. O anda gün gibi aydınlandı kulübe. O zaman iğneyi kolayca görüp aldı. Ama çok utandı. Yüzünü kapatarak; "Affet yâ Rabbî, ben buna lâyık değilim" dedi. Ve ağladı hayâsından. DERDİ?NEDİR? Komşusu diyor ki: Ben her gün akşam eve vardığımda, hep ağlama seslerini işitirdim komşumuzun. Kendi kendime; "Acabâ ne derdi var?" derdim, ama sabah uyandığımda, yine ağladığını duyardım. Hanımından; "Komşunun ne derdi var ki böyle hep ağlıyor?" diye sordurunca şöyle anlattı: Bizim bey, hep ölümü düşünür. Akşam olunca; "Acaba sabaha çıkar mıyım?" diye düşünüp ağlar. Sabah olur. Bu defâ da; "Acaba akşama çıkar mıyım?" der, yine ağlar. EN?ZOR?İŞ Bir gün bu zâta; "Efendim, bu dinde en zor iş nedir?" diye sordular. Cevâbında; "Doğru yolu bulduktan sonra o yoldan hiç ayrılmamaktır" buyurdu. Ve şunu anlattı: Hûd sûresinde, Allahü teâlâ Efendimize; "Emr olunduğun doğru yolda sâbit kadem ol, o yoldan ayrılma" buyurdu. Bunun üzerine Peygamberimiz; "Hûd sûresi, sakalıma ak düşürdü" buyurmuşlardır. > www.gonulsultanlari.com Tel: (0 212) 454 38 10 www.siirlerlemenkibeler.com