Dâvûd-i Tâî hazretleri sâdece namaz vakitlerinde evinden çıkar, câmiye gidip namazını kılar ve acele evine dönerdi. Sevenleri çoktu. Onlar merak edip; "Efendim, niçin böyle acele gidiyorsunuz?" diye sorduklarında; "Beni bekleyenler var" dedi. Sordular: "Kim bekliyor?" "Mezarlıktaki mevtâlar" buyurdu. KAÇIYOR GİBİ Bir gün yine sevdikleri; "Efendim niçin böyle kaçar gibi acele gidiyorsunuz?" diye sordular. Onlara döndü. Ve cevâben; "Kalbi dünyaya bağlı insanları görünce kalbim kararıyor. Böylelerini görmemek için böyle acele gidiyorum" buyurdu. BİR SAATTE Bir gün de sohbetinde; "Bu dünyânın bir sâati, kıyâmetin bin senesinden daha iyidir" buyurdu. Merakla sordular: "Niçin efendim?" "Çünkü bu bir sâatte, iyi bir amel yapıp Allahü teâlânın rızâsı kazanılabilir. Ama o bin senede hiçbir şey yapılamaz" buyurdu. KİMİNLE KONUŞAYIM? Bir gün de; "Efendim, insanlar arasına niçin karışmıyorsunuz?" dediler. Onlara döndü Ve sitemli olarak; "İnsanlar bana Allahü teâlanın emir ve yasaklardan bahsetmiyor, hatâlarımı söylemiyorlar. Böyle insanlarla niçin oturayım?" buyurdu. > www.gonulsultanlari.com Tel: (0 212) 454 38 10 www.siirlerlemenkibeler.com