Muhammed Şüreymi hazretlerinin rahime-hullahü teâlâ yanına bir gün, sevdiği bir genç geldi. Ancak üzüntülü bir hâli vardı. Mübarek zat bunu anlayıp sordu: - Sıkıntılısın evlat. - Evet efendim, hem de çok. - Hayırdır, ne derdin var? - Şeyy.. efendim. - Çekinme evladım, söyle. - Efendim, ben bir kıza âşık oldum. - Olabilir, kim bu kız? - Komşumuzun kızı efendim. Evlenme teklif ettim, reddetti. Delireceğim. - Ona kavuşmayı çok mu istiyorsun? - Hem de nasıl hocam. Dergâhın boş bir odasını gösterip; - Gir şu odaya! O kızın ismini tekrar tekrar söyle. Delikanlı girdi o odaya. Başladı kızın ismini söylemeye. Yemedi, içmedi, "Neriman! Neriman!" dedi durdu devamlı. Üçüncü günün akşamı, çalındı kapısı. İçeriden seslendi: - Kimsiniz? - Ben Neriman! Hiç önemsemedi: - Hangi Neriman? Kız sinirlendi: - Canım hangisi olacak? Ben, sevdiğin Neriman. Evlenmek istediğin Neriman. Tanımaya tanımıştı ama, ona karşı sevgi kalmamıştı ki kalbinde. Sordu içeriden: - Peki, ne istiyorsun? - Canım evlenme teklif etmiştin ya, kabul ediyorum! Genç, o anda zihninden; "Mademki insan sevdiğinin ismini çok söylemekle ona kavuşuyor. Öyleyse Rabbimin ismini çok söyler, Ona kavuşurum" diye düşündü. Ve kapıyı açmadan cevap verdi: - Ben vazgeçtim. - Sen neler söylüyorsun? - Evet, seninle işim yok artık. Kız, meyus hâlde geri döndü. O genç, o günden itibaren, "Allah" zikri ile meşgul oldu. Beşinci günde açıldı kalb gözü. Evliya oldu... www.gonulsultanlari.com Tel: (0 212) 454 38 10 www.siirlerlemenkibeler.com