Bağdat evliyasından Maruf-i Kerhi hazretlerinin talebesi Sırri-yi Sekati hazretleri “rahmetullahi aleyh” şöyle anlatıyor:
Ben bir gece hocam Maruf-i Kerhi hazretlerini rüyada gördüm.
“Arş-ı âlâ”nın altındaydı.
Kendinde değildi.
Hayran ve şaşkın hâldeydi!
Hareketsiz duruyordu...
Hakk teâlâ meleklere sordu:
“Bu zât kimdir?”
Melekler dediler ki:
“Yâ İlâhel âlemîn!.. Sen bizlerden daha iyi bilirsin.”
Hakk teâlâ;
“O, Maruf’tur ki, benim muhabbetimden böyle hayran ve mest olmuştur, beni görmeden kendisine gelemez” buyurdu.
● ● ●
Yine Sırri-yi Sekati hazretleri şöyle anlatıyor:
Bir bayram günüydü...
Hocam Mâruf-i Kerhi’yi gördüm.
Yerlerden “hurma” topluyordu
Çok merak ettim...
Ve sordum ki;
“Bunları niçin topluyorsunuz?”
Buyurdu ki:
“Bir yetim çocuk var. Ona oyuncak alıp garibi sevindireceğim.”
Kendisine;
“O işi ben yapayım” dedim.
“Peki, sen yap” buyurdu.
Hemen çarşıya gittim.
Bir iki oyuncak aldım.
Ve getirip yetime verdim.
O yetimciğin “sevincini” hiç unutamıyorum.
O çocuk sevinince, kalp gözüm açıldı.
“İlâhi nurlar”la doldu kalbim...