"Bize bir oğul ver ki!.."

Bursa'da medfun olan Emîr Sultan hazretlerinin babası, Seyyid Alî isminde, hâl ehli bir kimse olup, herkese yardım etmesiyle meşhurdu o devirde. Küçük bir kulübede, mütevâzı bir hayat yaşıyordu hanımıyla. Her gün ormana gidip odun keser, onları yüklenip köye getirir ve fakirlere dağıtırdı. Hem de kapı kapı dolaşarak. Maksadı, duasını almaktı bu insanların. Ancak tokgözlü ve kanaatkâr insanlardı bu fakirler. O günlük odunu varsa, almıyorlardı fazlasını. Nitekim bir gün yine bir yük odunu yüklenip getirdi ve en fakirinden başlayıp dolaştı ev ev. Çaldı bir kapıyı. - Odun ister misin anne? - Sağol evladım. Bu gecelik odunum var. Öbürünü çaldı. - Odununuz var mı bacı? - Var komşu. Olmayana verseniz. Bir tek odun alan olmadı o gün. Çok da yorulmuştu. Çöktü bir ağacın dibine. Ellerini açıp; - Sana sonsuz şükürler olsun yâ Rabbî, dedi. Bizi, bunca günahımıza rağmen bolluk içinde yaşatıyorsun yine de. O esnada hanımı çıkageldi ve bir sepet hurmayı koydu önüne. - Talebeniz verdi bu hurmaları. - Niçin kabul ettin hanım? Biliyorsun, evimizde hurma var. - Haklısın, kıramadım aldım. Peki ne yapayım bunları? - Hepsini fakirlerine dağıt. - Peki bey, hemen. Kalktı ve sepet kolunda ev ev dolaştı. - Hurma ister misiniz kızım? - Sağol teyze. Bugünlük hurmamız var. Başka kapıyı çaldı. - Şu hurmayı alır mısınız? - Allah râzı olsun bacı. Bu gecelik var... Alan çıkmadı. Eve dönüp söyledi beyine. Seyyid Alî, açtı ellerini; - Yâ Rabbî, bize hayırlı bir oğul ver ki, bir ömür boyu hizmet etsin senin kullarına. Duasını alsın gariplerin! diye yalvardı. Hanımı da cân-ü gönülden; - Amiiin! dedi. Dua kabul oldu. Rabbimiz, bir oğul ihsân etti ki onlara, büyüyünce "Emîr Sultân" oldu. Ve ömür boyu hizmet etti Allahın kullarına. ------- E-mail: abdullatif.uyan@tg.com.tr Tel: (0 212) 454 38 10 www.siirlerlemenkibeler.com