Bu dünyâ hayâldir

Şam evliyâsından Muhammed Ebû Müslim hazretlerini, bir başka din adamı çekemiyor, aleyhinde konuşuyordu ötede beride. Sevenleri bir gün; - Efendim, filân hoca aleyhinizde konuşuyor, dediler. Cevap olarak; - Sabredin, buyurdu. Onun bu düşmanlığı, dostluğa dönüşecek. Hem de pek yakında. O esnada kapı çalındı. Açtığında o hocayı gördüler eşikte. Hıçkırarak ağlıyordu. Rüyadan haberdarız! Büyük velî, tebessümle; - Gördüğünüz rüyâdan haberdarız, buyurdu. Ve ekledi: - Murâdınız neyse söyleyin. - Efendim, dün gece, kendi kendime; "Yâ Rabbî, kırk yıldır Habîbinin hadîs-i şerîflerini okutuyorum. Lâkin mübarek cemalini görmek hiç nasîb olmadı. Acabâ ne kusurum var ki?" diye düşündüm. Bu düşünce içinde uyumuşum. Rüyâda bana; - Sen Onu göremezsin. Boşuna uğraşma! dediler. Merakla sordum: - Neden? - Resûlullah sana kırgın. Çünkü Onun sevdiklerini sevmiyorsun. Hatâmı anlamıştım. Ne olur, affedin beni! Sizi gördüm o ara. Efendimizin yanında, edeble oturuyordunuz. Bunları anlattıktan sonra; - Ne olur, beni affedin efendim. Sizi çok seviyorum, dedi. Mübarek, şefkatle bakıp; - Üzülme. Murâdına kavuşacaksın, buyurdu. Hoca, sevinçle ayrıldı huzurdan. Ertesi sabah tekrar geldi. Bu defa da sevinçten ağlıyordu. - Gördüm dedi. Resûlullah Efendimizi gördüm. Bu, tamamen sizin himmetiniz. Ve diz çöktü önünde. Bir daha da ayrılmadı o dergâhtan. E-mail: abdullatif.uyan@tg.com.tr Tel: (0 212) 454 38 10 www.siirlerlemenkibeler.com