"Bu il­mi ne­ye borç­lu­su­nuz?"

Mı­sır ev­li­yâ­sın­dan İb­râ­him Ka­bâ­dî haz­ret­le­ri­ne, bir gün bir­kaç sev­di­ği; - Bu ka­dar il­mi na­sıl el­de et­ti­niz. Bu­nu ne­ye borç­lu­su­nuz? di­ye sor­du­lar. - Bir ha­dîs-i şe­rî­fe borç­lu­yum, bu­yur­du. - O han­gi ha­dîs efen­dim? - Pey­gam­ber Efen­di­miz; "Ya­rın ya­pa­rım di­yen, zi­yan et­ti" bu­yu­ru­yor. Bu ha­dîs-i şe­rî­fi ken­di­me düs­tur edin­dim. BA­NA KİM DU­A ET­Tİ? Bu zat ölüm dö­şe­ğin­de idi ki, çok sev­di­ği bi­ri zi­ya­re­ti­ne ge­lip, için­den: "Yâ Rab­bî, bu mü­ba­rek ku­lun cö­mert in­san­dı. Bu­nun ca­nı­nı ko­lay al da zah­met çek­me­sin!" di­ye du­a et­ti. O an­da mü­ba­rek zat gö­zü­nü açıp; - Ba­na kim du­â et­ti? di­ye sor­du. O kim­se; - Ben et­tim, de­di. Bu­yur­du ki: - Az ön­ce me­le­kül-mevt ya­nı­ma gel­di ve; "Kork­ma! Biz cö­mert­le­rin rû­hu­nu in­cit­me­den alı­rız" de­di. ÜÇ Kİ­Şİ­YE DO­KUN­MA­YIN! Bir gün de bir­kaç sev­di­ği­ne; - Kar­deş­le­rim, üç zâ­de­ye do­kun­ma­yın, bu­yur­du. - Bun­lar kim­ler­dir efen­dim? de­di­ler. - Bi­ri, "şeh­zâ­de"dir ki, ba­ba­sı pa­di­şah­tır. Do­ku­nur­sa­nız, pa­di­şa­hın ga­za­bı­na uğ­rar­sı­nız. - İkin­ci­si kim efen­dim? - İkin­ci­si, "sey­yid­zâ­de"dir ki, de­de­si Re­sû­lul­lah aley­his­se­lam­dır. Do­ku­nan ya­nar Val­la­hi. Zî­ra ev­lâ­da ya­pı­lan, ba­ba­ya ya­pıl­mış de­mek­tir. - Ya üçün­cü­sü ho­cam? - Üçün­cü­sü de "pîr­zâ­de"dir. Pîr, üs­tâd de­mek­tir ki, onun ev­lâ­dı­na ya­pa­ca­ğı­nız fe­nâ­lık da ken­di ho­ca­nı­za gi­der mâ­zal­lah. Soh­be­tin de­va­mın­da; - Hiç kim­se­yi in­cit­me­yin. Bi­lâ­kis her­ke­sin du­âsı­nı al­ma­ya ba­kın! bu­yur­du. Ve ek­le­di: - Kim sı­kın­tı çe­ki­yor­sa, mut­la­ka bi­ri­le­ri­ni in­cit­miş­tir. Kim de hu­zur­luy­sa, mut­la­ka bi­ri­le­ri­nin du­âsı­nı al­mış­tır. > E-mail: abdullatif.uyan@tg.com.tr Tel: (0 212) 454 38 10 www.siirlerlemenkibeler.com