"Bu şeyh büyükleniyor!"

Bir gün Seyfeddîn-i Fârûkî hazretleri sohbet ediyordu.

 

Mecliste biri vardı.

 

Onun hâtırından;

 

"Bu şeyh de çok büyükleniyor” diye geçirdi.

 

Seyfeddîn-i Fârûkî hazretleri, bu hâli Allahü teâlânın yardımıyla sezdi.

 

Düşüncesini anladı.

 

Üzüldü tabii.

 

Ve ona dönüp;

 

"Benim bu hâlim, Allahü teâlânın kibriyâ sıfatının, yâni Onun büyüklüğünün tecellîsidir” buyurdu.

 

● ● ●

 

Halktan biri de vardı.

 

Seyfeddîn-i Fârûkî hazretlerinin büyüklüğünü inkâr ediyordu.

 

Bir gece rüyâsında, bir grup gece bekçisi gelip, onu şiddetli bir şekilde dövdüler!

 

O kimse şaşırdı!

 

“Suçum nedir?” dedi.

 

Onlar da cevâben;

 

"Allahü teâlânın sevgili kulu olan Muhammed Seyfeddîn hazretlerinin üstünlüğünü inkâr ediyorsun” dediler.

 

Bu korkuyla uyandı!

 

Yaptığına tövbe etti.

 

Onu sevdi.

 

Ve talebesi olmakla şereflendi.

 

● ● ●

 

Bir gün bu zâta;

 

“Âhirette en zor şey nedir efendim?” diye sordular.

 

Büyük zât cevâbında;

 

“Kul hakkıdır. Çünkü Allahü teâlâ kendisiyle ilgili günahları affedebilir, ama kul hakkını affetmez. Alacaklı olsanız da helâlleşin, âhirete bırakmayın. Zîra hiç belli olmaz, belki de o haklıdır” buyurdu.