Allah dostlarından Ahmed Mekkî Efendi hazretlerine bir gün bir genç gelip; “Efendim, çok günah işliyorum. Bundan kurtulmak için ne yapayım?” diye sordu.
Büyük zât da ona sordu:
“O günahları herkesin gözü önünde mi işliyorsun evlâdım?”
“Hayır efendim, gizli işliyorum.”
“Kimse görmüyor mu?”
“Hayır efendim, görmüyor.”
“Allah da mı görmüyor evlât?”
Genç sesi titreyerek sordu:
“O görür, değil mi efendim?”
“Tabii ya, Ona gizli mi var?”
Genç kızardı, bozardı.
Ve “Eyvâh!” deyip yere yıkıldı!
Ayıldığında, o günahlara karşı nefret vardı içinde.
İstese de günah işleyemezdi...
● ● ●
Bir gün de sevdiklerinden biri;
“Efendim, Cehenneme hiç girmemenin yolu var mı?” diye sordu.
Buyurdu ki: “Var tabii”
“O nedir efendim?”
“Îmânı ve îtikâdı, Ehl-i sünnet âlimlerinin bildirdikleri gibi dosdoğru olmaktır ki, böyle kimseler Cehenneme girseler de hamam sıcaklığı kadar bir sıcaklık hissederler” buyurdu.
O genç sordu yine:
“Bu doğru îmânı nereden öğrenebilirim efendim?”
Buyurdu ki:
“Ehl-i sünnet âlimlerinden, onlar yoksa o büyük âlimlerin kitaplarından.”