"Dostu dosta kavuşturun!"

Resûl-i Ekrem hazretlerinin ahirete intikalinden sonra Ebu Bekr-i Sıddık (radıyallahü anh), günden güne zayıfladı... Ve bu hâl gittikçe arttı. Hazret-i Aişe bunu fark etti. Bir gün yanına geldi. Ve "Ey benim babam! Sana ne oldu ki gün be gün zayıflarsın?" diye sordu. *** Hazret-i Ebu Bekir "Ey benim kızım! Resulullah'ın ayrılığına tahammül edemiyorum... bu sebeple zayıflıyorum" buyurdu. *** Hazret-i Aişe-i Sıddıka (radıyallahü anha) der ki: "Babamın ömrü bitti. Ahirete göç etti. Cenaze hizmetini yaptık. Sıra define geldi. Ancak Eshab-ı Kiram'ın hepsi, 'onu nereye defnedelim?' diye tereddüt ettiler. Herkes bir şey söylüyordu. *** Ben o ara uyumuşum. Uykuda bir ses duydum. 'Dostu dosta kavuşturun!' diyordu. Uykudan uyandım. Hemen sahabeye vardım. Gördüğümü onlara anlattım. *** Onlar beni dinlediler. Ve 'Bu sesi biz de işittik' dediler. Mesele anlaşılmıştı. İstişareye ihtiyaç kalmadı. Onu Habîb-i Ekrem'in yanına defnettiler. Ve rahat ettiler..." *** Resûl-i Ekrem Efendimiz "Bize kim bir iyilik yaptıysa karşılığını verdik. Yalnız Ebu Bekir'in iyilik ve ikramının karşılığını veremedik. Hak teâlâ kıyamette ona karşılığını verir" buyurdu. > www.gonulsultanlari.com Tel: (0 212) 454 38 10 www.siirlerlemenkibeler.com