Dünyâ­da en gü­zel şey

Sultân I­II Mus­tafâ Hân, İs­tan­bul'da­ki Lâ­le­li Câ­mi­i­ni yap­tır­dı­ğı sı­ra­lar­da, o çev­re­de Lâ­le­li Ba­ba nâ­mın­da bir Al­lah dos­tu­nun zi­ya­re­ti­ne git­ti bir gün. ­Tam kal­ka­ca­ğı sı­ra­da; - E­fen­di haz­ret­le­ri, bu dünyâ­da en gü­zel şey ne­dir? di­ye sor­du. Lâ­le­li Ba­ba; - En gü­zel şey, yi­yip iç­mek ve ra­hat­ça def­-i hâ­ce­ti­ni ya­pa­bil­mek­tir, bu­yur­du. An­cak Hü­küm­dar bu ce­vap­tan pek hoş­lan­ma­dı. Hattâ ca­nı sı­kıl­dı ve baş­ka şey ko­nuş­ma­dan ay­rı­lıp sa­ra­ya dön­dü. ­Fa­kat er­te­si gün, şid­det­li bir ka­bız­lı­ğa ya­ka­lan­mış­tı. ­He­kim­le­ri se­fer­ber ol­du­lar. A­ma fay­da­sız. ­Pa­di­şah kıv­ra­nı­yor­du san­cı­dan. ­Ni­ha­yet an­la­dı hatâ­sı­nı. Der­hal Lâ­le­li Ba­ba'nın hu­zu­ru­na ko­şup; - Şey­him hatâ et­tim, be­ni af­fet, de­di. Lâ­le­li Ba­ba sev­giy­le bak­tı o­na. - Se­ni bu sı­kın­tı­dan kur­ta­rır­sam, kar­şı­lı­ğın­da ne ve­re­cek­sin? - Yap­tır­mak­ta ol­du­ğum câ­mi­yi sa­na hi­be e­de­yim. ­Mü­ba­rek o­muz silk­ti: - Yet­mez! ­Da­ha ne­ler ne­ler vâ­det­tiy­se de hep ay­nı ce­va­bı al­dı: - Yet­mez!.. ­Sor­du ni­ha­yet: - Pe­ki ne is­ti­yor­su­nuz e­fen­dim? - Sal­ta­na­tı­nı! Yok­sa sen bi­lir­sin. ­Hü­küm­dar çâ­re­siz­di. Bu iş­ken­ce­den kur­tul­mak i­çin baş­ka al­ter­na­ti­fi yok­tu. - Ta­mam, sal­ta­na­tım da se­nin ol­sun, de­di. ­Bü­yük velî, duâ et­ti, Pa­di­şah ra­hat­la­dı. Lâ­le­li Ba­ba gü­le­rek sor­du hü­küm­da­ra: - Ta­mam mı, şim­di pa­di­şah ben mi­yim? - E­vet ba­ba. Ar­tık pa­di­şah­sı­nız. ­Ba­şı­nı o­lum­suz­ca sal­la­yıp; - Bir sal­ta­nat ki, bir def­-i hâ­ce­te de­ği­şi­li­yor, böy­le u­cuz sal­ta­nat la­zım de­ğil. Bi­ze, câ­mi­nin a­dı ye­ter, bu­yur­du. ­Ve o mâ­be­de, Lâ­le­li Câ­mi­i a­dı ve­ril­di. E-mail: abdullatif.uyan@tg.com.tr Tel: (0 212) 454 38 10 www.siirlerlemenkibeler.com