Dünya hayatı kısadır

Babaeski'de medfun Şühûdî Efendi, bir sohbetinde; - Kardeşlerim, dünyâ hayatı pek kısadır, buyurdu. Bunu, en lüzumlu şeyde kullanmak gerekir. Sordular: - En lüzumlu şey nedir efendim? - "Allah dostları"nın yanında bulunmaktır. Hiçbir şey "Sohbet" gibi faydalı olamaz. Sordular: - Sohbet nedir efendim? - Sohbet, hiç konuşulmasa da bir "Allah dostu" ile beraber olmak, Onun yanında edeb ve hürmetle oturmaktır. Şöyle devam etti: - Resûlullahın Eshâbı, "Sohbet" ile, yâni Resûlullah Efendimizin mübarek huzurunda bir an bulunmakla, Peygamberlerden başka herkesten, hattâ Veysel Karânî'den ve Ömer bin Abdülazîz'den daha üstün oldular. Ve ekledi: - Hâlbuki Veysel Karânî ile Ömer bin Abdülazîz, evliyâlıkta son dereceye yükselmiş, sohbetten başka bütün üstünlüklere varmışlardı. Ve daha açıkladı bunu: - Çünkü Eshâb-ı kiram, Resûlullah Efendimizi görmekle, melekle birlikte bulunmakla, vahyi ve mûcizeleri görmekle, îmanları "görerek inanmak" oldu. Şöyle bitirdi: - Veysel Karânî, sohbetin bu üstünlüklerini bilseydi, hiçbir şey onu "Sohbet"ten alıkoyamazdı. KENDİNİZİ SEVMEYİN! Bir gün de bir genç gelerek; - Efendim, herkes tarafından sevilmek istiyorum. Ne yapayım? diye sordu bu zata. Büyük velî cevaben; - Öyleyse kendini sevme! buyurdu. Delikanlı anlayamadı: - Nasıl yâni efendim? - Şöyle ki, bir kalbte iki sevgi bulunamaz evlâdım. İnsan, ya "Allahü teala"yı sever, ya da "Kendi"ni. Ve özetledi: - Kendini sevmezsen, herkes seni sever. Seversen, kimse sevmez. E-mail: abdullatif.uyan@tg.com.tr Tel: (0 212) 454 38 10 www.siirlerlemenkibeler.com