Dünyâ malı, dünyâda kalır...

Mısır'da yetişen evliyânın büyüklerinden Leys bin Sa'd hazretleri bir gün sevdiklerine;

 

“Kardeşlerim! Dünyâ malı dünyâda kalır, ona sakın gönül bağlamayın” buyurdu.

 

Ve şunu anlattı:

 

Bir “fakîr” adamla “zengin” birisi, birlikte yolculuğa çıkmış ve bir yerde mola vermişler.

 

Fakîr olan, oradaki bir ağacın altına uzanıp uyumuş. Bir müddet sonra zengin, onu uyandırıp;

 

“Kalk, karanlık basmadan biraz daha yol alalım” demiş.

 

Fakîr, gözünü açmış ve zengin adama;

 

“Niye beni uyandırdın? Ne güzel rüyâ görüyordum” demiş.

 

Zengin, sormuş ona:

 

“Hayrola, ne görüyordun?”

 

“Sorma, çok zengin olmuşum. Köşklerim, saraylarım ve etrâfımda dönen hizmetçilerim vardı.”

 

Zengin ona bakmış.

 

Alaylı bir tavırla sormuş:

 

“Şimdi ne oldu o malların?”

 

“Gözlerimi açınca, hepsi kayboldu.”

 

Zengin gülmüş ve yine alaylı tavırla;

 

“Ne yapayım öyle malı. Gözlerin açılınca hepsi kayboldu” demiş.

 

Bu defâ fakîr sormuş:

 

“İyi de, sen ölünce malların kaybolmayacak mı?”

 

“Kaybolacak tabii.”

 

Bunun üzerine;

 

“O zaman farkımız ne? Benim mallarım, gözlerimi açınca kayboldu, seninkiler de gözünü kapayınca kaybolacak” deyip, taşı gediğine koymuş!..