"Ey zelzele sâkin ol!.."

Ebû Bekr bin Hüvara hazretleri zamanında bir gün çok kuvvetli bir zelzele olmuştu o diyarda. Herkes şaşırmıştı ki, İbni Hüvara hazretleri, zelzeleye hitâben; - Ey zelzele sâkin ol! diye nida etti. Zelzele dile gelip; - Ey ibni Hüvara! Ben de sana itaat ile emr olundum, diye nida etti. Bu sesi orada olanların hepsi işittiler Ve zelzele durdu o anda. ARSLAN ÇOK ACIKMIŞ Bir gün de, bu zâtın huzuruna biri gelmişti ki, gördüğü manzara karşısında irkildi. Zira koca bir arslan duruyordu yanında. Ve sanki bu zâta bir derdini arz ediyor, O da bir şeyler söylüyordu arslana. Az sonra arslan, geri geri giderek edeble terk etti o yeri. O kimse merakla yaklaşıp; - Efendim, o hayvanla ne konuştunuz? diye sordu. Cevaben; - Hayvancağız üç gündür bir şey yememiş. Onu Hamamiye köyüne gönderdim ve; "Senin rızkın, Hamamiye köyünde bulunan bir inektir, git onu ye!" dedim, buyurdu. O kimse merak edip, o köye gitti. Ve gerçekten o gün, bir arslanın bir ineği yediğini söylediler kendisine. RÛHUN GIDASI, VERMEKTİR Bu zât, bir sohbetinde; - Kardeşlerim, bedenin gıdası yemek, rûhun gıdası ise vermektir, buyurdu. Ve izah etti: - Yâni beden yemekten, ruh ise vermekten zevk alır. - Peki ne vereceğiz hocam? - Parası olan para, ilmi olan ilim. - Ya verecek bir şeyimiz yoksa efendim? - O zaman bir "gülücük" olsun verin. "Güleryüz" göstermek, sadakadır çünkü. > www.gonulsultanlari.com Tel: (0 212) 454 38 10 www.siirlerlemenkibeler.com