"Gülmenize sebep nedir?"

Ümmü Hiram adında bir hanım sahâbî var ki, Efendimiz'in süt teyzesidir. Resûlullah, sık sık ziyaretine giderlerdi bu hâtunun. Yine bir gün gittiklerinde biraz uyuyup, gülerek uyandılar. Ümmü Hiram sordu: - Gülmenize sebep nedir yâ Resûlallah? - Bir rüyâ gördüm de. - Hayırdır inşallah, ne gördünüz? - Ümmetimden bâzısı gazâya gidiyordu. Ama denizden, gemilerle. Ümmü Hiram kaçırmadı fırsatı: - Yâ Resûlallah! Duâ buyur, ben de onlardan olayım. "Bunu onlardan eyle!" Efendimiz kırmadılar. - Yâ Rabbî! Bunu da onlardan eyle! diye duâ buyurdular. Aradan yıllar geçti. Hattâ Efendimiz göçtüler dünyâdan. Hazret-i Osmân'ın hilâfeti zamanında bir sefer düzenlendi Kıbrıs'a. Eshâb-ı kirâm ilk defa denize açılacaktı. Ümmü Hiram da katılmıştı bu sefere. Seksenaltı yaşındaydı. Elinde kılıç, atını koştururken gençler imrenirdi Ona. Tek gâyesi vardı: Şehid olmak Larnaka'da atı tökezledi ve yere düştü. Şehit olmuştu. "Bu su nasıldır?" Bir gün de Resûlullah Efendimiz, bâzı sahâbîlerle çok susamış halde bir kuyu başına gelip, sordu o havalinin insanlarına: - Bu su nasıldır? - Tuzludur, içilmez, dediler. Efendimiz; - Bilâkis, bu su güzel ve tatlıdır, buyurdular. Gerçekten su tatlı oldu ânında. Şeker gibi. İçip kandılar. O günden sonra öyle meşhur oldu ki, uzak yerlerden su almak için o kuyuya gelirdi insanlar. E-mail: abdullatif.uyan@tg.com.tr Tel: (0 212) 454 38 10 www.siirlerlemenkibeler.com