İblîs secde etmedi!..

Vaktâ ki rûh Âdem Nebî'nin bedenine girdi. Önce dimâğ hayat buldu. Arş-ı âlâya baktı. "Lâ ilâhe illâllah, Muhammedün Resûlullah" yazısını gördü. Merak etti. Sordu ki: "Yâ İlâhî, Muhammed kim ola ki, Onun ismini kendi isminle birlikte yazmışsın?" Hak teâlâ; "Evlâdından biridir ki, O'ndan daha mükerrem bir kişi yaratmadım" buyurdu. Vaktâ ki rûh verildi. Âdem Nebî kalktı. Cümle melekler, Hak teâlânın emriyle Ona karşı secde ettiler. Bir kişi etmedi. O da İblîs idi. Zîra kibirlenmişti. Kendini beğenmişti. Melekler, beşyüz sene secdede kalıp, başlarını kaldırınca, İblîs'i ayakta gördüler. Secde etmediğini anladılar. Hak teâlâ sordu; "Ey mel'ûn, sen niçin secde etmedin?" İblîs cevâben; "Ben ondan hayırlıyım. Beni nârdan yarattın, onu ise çamurdan" dedi. Rabbine karşı geldi. Huzurdan kovuldu. Sonra Hak teâlâya; "Kıyâmete kadar bana mühlet ver" dedi. İsteği kabul olundu. Mühlet verildi. İblîs o zaman; "Kullarına haramları güzel gösterip doğru yoldan saptıracağım. Hâlis kulların hâriç, elimizden kurtulan kalmayacak" dedi. www.gonulsultanlari.com Tel: (0 212) 454 38 10 www.siirlerlemenkibeler.com