"İmana gel yâ Ömer!"

Sevgili Peygamberimiz, Ömer bin Hattab'a sevgiyle bakıp onu dostça kucakladılar.

Kuvvetle sıktılar.

Öyle ki kemikleri birbirine geçti sanki. Kılıcı omuzundan düştü.

Dizinin bağı çözüldü.

Ve dizüstü yere çöktü.

Efendimiz eğildiler.

Omuzlarından tuttular.

Ve ayağa kaldırıp:

"İmana gel yâ Ömer!" buyurdular.

***

Beklenen oldu.

Şehadet'i okudu.

Müslüman oldu.

Efendimiz ve Müminler çok sevinip bir ağızdan tekbir getirdiler.

Allahü ekber! 

Allahü ekber!

O anda Hazret-i Cebrail gelip "Ey Habibim! Sana, Allah ve müminlerden sana tabi olanlar yetişir!" mealindeki âyet-i kerimeyi getirdi.

Ayette kastedilen, Hazret-i Ömer'di.

***

Ömer bin Hattab imanla şereflenince Efendimize dönüp "Yâ Resulallah! Kardeşlerimiz kaç kişidir?" diye sordu.

Buyurdular ki:

"Seninle kırk olduk."

O bu cevabı aldı.

Efendimize döndü.

Saygı ve sevgiyle:

"Yâ Resulallah! Müşrikler Lât ve Uzzâ putlarına âşikâre ibadet ederken, biz on sekiz bin âlemin Rabbine niçin gizli ibadet ediyoruz?" dedi. (Devamı yarın)