Ken­di­si­ni giz­ler­di

Şü­câ­ed­din Ka­ra­mâ­nî haz­ret­le­ri, Hak dost­la­rın­dan bir mü­ba­rek zat­tır. Mü­ba­rek kab­ri, Edir­ne'nin Deb­bağ­lar Ma­hal­le­sin­de bu­lu­nu­yor. İkin­ci Mu­rad Hân za­man­la­rın­da ya­şa­mış bu yö­re­de. Hâl sa­hi­bi ol­sa da, giz­ler­mi­şi ken­di­si­ni. An­cak bir ga­rip hâ­di­se, açı­ğa çı­ka­rır onu. Şöy­le ki; Sul­tân İkin­ci Mu­rad Hân, bir gün ab­dest ta­ze­le­ye­cek­tir. Çı­kar av­lu­ya. An­cak aya­ğı ka­yar bir­den. Tam dü­şe­cek­tir ki, bi­ri pey­dah olur, tu­tar elin­den. Düş­mek­ten kur­tu­lur. İyi de, kim tut­muş­tur ken­di­si­ni? Ba­kı­nır et­ra­fı­na, gö­re­mez kim­se­yi. Ça­ğı­rır Edir­ne'nin bü­tün sâ­lih kim­se­le­ri­ni. Ba­kar tek tek. Ama gö­re­mez ara­dı­ğı zâ­tı. İyi­ce ar­tar me­ra­kı. Bu se­fer bü­tün Edir­ne hal­kı­nı top­lar. Ge­len­le­re tek tek ba­kar. Şü­câ­ed­din Efen­di hal­kın ara­sın­da­dır. Ve sul­tân, bir ba­kış­ta ta­nır. - Sen­din! der. Elim­den tu­tan sen­din! Hür­met­le alır, gö­tü­rür sa­ra­yı­na. - Bir ar­zu­nuz var mı? di­ye so­rar. O, bir der­gâh is­ter sul­tân­dan. Mu­rad Hân; - Der­hal! der. Ve bir mes­cid­le der­gâh yap­tı­rır adı­na. NA­MAZ ÇOK MÜ­HİM Bir ge­ce çok ibâ­det ya­par. Sa­ba­ha ya­kın uyu­ya­ka­lır. Uyan­dı­ğın­da, gü­neş doğ­muş, na­maz ka­zâ­ya kal­mış­tır. Baş­lar ağ­la­ma­ya. Üzün­tü­sün­den ya­ta­ğa dü­şer. Ya­kın­la­rı zi­ya­re­ti­ne ge­lir­ler. - Efen­dim! Ne­den bu ka­dar üzü­lü­yor­su­nuz? Bi­le bi­le ka­zâ­ya bı­rak­ma­dı­nız ya, der­ler. Sert­çe ba­kar on­la­ra: - Bil­mez mi­si­niz der, İs­lâ­mi­yet, "Na­maz" de­mek­tir. Bir va­kit na­ma­zım ka­zâ­ya ka­la­ca­ğı­na, "bin de­fa öl­me­yi" ter­cih ede­rim. > www.gonulsultanlari.com Tel: (0 212) 454 38 10 www.siirlerlemenkibeler.com