Mısır'ın büyük âlimlerinden
Ziyaeddin Halil Cündi hazretleri bir gün “salevat-ı şerife” okumanın faziletinden bahsederken şunu anlattı:
Bir Müslüman, Hasan-ı Basri hazretlerine giderek “Efendim, benim bir kızım vardı, geçenlerde vefat etti... Dua edin de onu rüyada göreyim" diye rica etti.
Büyük veli, ona;
“Pekâlâ” buyurdu.
Açtı ellerini, dua etti...
Adam, o gece gördü kızını rüyada. Ama uyandığında başladı ağlamaya! Zira cehennemde yanarken görmüştü kızını. Koştu yine bu zâta.
“Sağolun efendim, kızımı gördüm. Ama sevinemedim. Bilâkis üzüntüm arttı” diye arz etti.
“Neden?” deyince de;
“Çünkü yavrum cehennemde yanıyordu” dedi.
Büyük veli;
“Üzülme, inşallah kızın kurtulacak” buyurdu.
Adam çok sevindi...
Ve evine döndü.
Kendi kendine “Acaba nasıl kurtulacak?” diyordu... Bu düşünceyle yattı ve gördü yine kızını. Ama bu sefer cennette, yeşillikler içindeydi.
Onu sevgiyle kucakladı.
Ve “Ey kızım!.. Cehennemden nasıl kurtuldun? Bu cennete nasıl geldin?” diye sordu.
O da cevaben;
“Babacığım, bu kabristandakiler, hepimiz cehennemdeydik. Dün buraya mübarek bir zat geldi. Bir ‘salevat’ okuyup sevabını bize bağışladı. Onun bereketiyle hepimiz affa kavuştuk ve şimdi cennetteyiz” diye anlattı...