Kuşu serbest bıraktı

Süfyan-ı Sevri "rahime-hullahü teâlâ", evliyânın büyüklerindendir. Herkese karşı çok şefkatliydi. Hatta hayvanlara bile. Bir gün çarşıya çıkmıştı. Kafeste bir kuş görüp, acıdı hayvana. Kafes kuşlarından değildi. Onu satın alıp serbest bıraktı. O kuş, her gece, bu zâtın penceresine gelip konar, namaz kılarken Onu seyrederdi. NİÇİN ÇOK İBÂDET YAPIYORSUN? Bir gün de arkadaşları gelip; - Ey Süfyan! Niçin bu kadar çok ibâdet yapıyorsun? diye sordular. Onlara şunu anlattı: Müminler Cennete girdiğinde, çok parlak bir nur görürler ki, Cennetin her yerini kaplamıştır. Cemal-i ilâhînin nuru zannedip, ona tazim olarak secdeye kapanırlar. Ancak zannettikleri gibi değildir. Melekler onlara; - Başınızı kaldırın! Bu nur, Hak teâlâya ait bir nur değildir, derler. - Ya nedir? deyince; - Bir huri, sahibinin yüzüne güldüğü vakit hasıl olan bir nurdur, derler. RESÛLULLAHI SEVİYOR MUSUN? Bu zât, nasihat isteyen bir gence sordu: - Resûlullah aleyhisselâmı seviyor musun oğlum? - Tabii efendim, seviyorum. - Peki Onun sünnetine, yâni İslâmiyete uyuyor musun? - Tam uyamıyorum efendim. Buyurdu ki: - Resûlullahın "aleyhissalâtü vesselâm" getirdiği İslâm dînine uymayanın, "Onu seviyorum" sözü doğru olmaz evlâdım. - Uymadan sevilmez mi yâni efendim? - Hayır. Sevgi, itaat ister. İtaat etmeyen, sevmiş olmaz. > www.gonulsultanlari.com Tel: (0 212) 454 38 10 www.siirlerlemenkibeler.com