Muhammed Hâdimî "rahmetullahi aleyh"

Meselâ (Evliyâda ismet sıfatı vardır.) Deyip buna inanmak, dinde küfür sayılır. Zîra "İsmet sıfatı", yani günahsız olmak, "Peygamberler"e mahsus husûsiyettir ancak. "Kur'an"a, kendisinin anladığına göre, Mânâ vermeğe kalkan, mâzallah girer küfre. Herhangi hâdisenin, kendi kendine hemen, Olduğuna inanmak, küfürdür yine aynen. Ayrıca insanların, tek hücreli canlıdan, Yüksek yapılılara doğru değişip her an, Ve nihayet "İnsan"a döndüğünü söylemek, Mâzallah küfür olup, sakınmak lâzımdır pek. "Namaz"ı, bile bile kılmayıp üzülmiyen, Kazâ etmeğe dahî asla lüzum görmeyen, Hiç azab çekmekten de korkmazsa bunun için, Küfre girip, îmânı kaybolur o kişinin. Ve yine kâfirlerin yaptığı ibadetler, "İbadet niyeti"yle yapılsa, küfre girer. Ve onların, ibadet yaparken çaldıkları, Org veya buna benzer çalgıları, çanları, Câmilerde çalmak da, gayet tehlikelidir, Yani bunu yapanın îmânını giderir. "Eshâbı kirâm"a da söğerse her kim eğer, O dahî küfre girip, îmânını kaybeder. "İsâ aleyhisselâm gökten inmiyecektir", Diye inanmak dahî, îmâna zarar verir. Kur'ân ve hadîslerde Cennetle müjdelenen, Kimseye "Kâfir" demek küfürdür yine aynen. Müslüman olan bir kız, bülûğuna erince, "İslâm"ı bilmiyorsa, küfre düşer hemence. Müslüman kadınların başı, kolu, bacağı, Açık saçık olarak sokağa çıkmaları, Yabancı erkeklere göstermesi haramdır, Ehemmiyyet vermiyen, zamanla küfre varır. Resul'ün bildirdiği farzlardan, haramlardan, Birine inanmıyan, îmândan çıkar o an. Yine dört mezhepte de "Haram"sa bir şey eğer, Ona, (Ne güzel) deyip beğenen, küfre girer. Yine sihir yaparken, küfre sebep olacak, Bir söz ve iş olursa, küfürdür bu da ancak. Müslümana "Yahudi", veyahut "Dinsiz" demek, Yani bir müslümanı küfürle itham etmek, Çok tehlikeli olup, bu da küfrü doğurur, Zira o, müslümansa, söyleyen kâfir olur.