Muhammed Hâdimî "rahmetullahi aleyh"

Küfr-i hükmî -13- Birden fazla evlenmek, dinde emir değildir, Bu, Allah'ın sadece müsaadesi, iznidir. Müstehab da olmayıp, bu, mubahdır islâmda, Zira böyle yazıyor, hem "Ni'met-i İslâm"da. Allah'ın bu iznini kötülemenin dahî, Câiz olmadığına inanmak farzdır tabii. Kur'ânı kerîmde de, bildirdi bunu Allah, Bu izni beğenmemek, küfür olur maazallah. Putlara, heykellere, güneş, ay ve yıldıza, Tapınıp secde etmek, küfürdür yine keza. (Küfre rızâ küfürdür) demiştir ki âlimler, Yani küfrü beğenen bir kimse küfre girer. Her kim, müslümanları aldatmak için şayet, Hadîs uydurur ise, küfre düşer o elbet. (Mi'râc bedenle değil, ruh ile oldu) diyen, Ve buna inananlar, düşerler küfre hemen. Yine Resulullah'ın bir söz ve bir işine, İnanmıyan kimse de, düşer küfrün içine. Yine üç halîfeyi sövmek ve lâ'net etmek, Maazallah küfürdür ki, sakınmak lâzımdır pek. Hem de Resulullah'ı incitmek çok kötüdür, Zîra bu, o kimsenin îmânını götürür. İnsan için (Yarattı, yarattık, yarattılar) Gibi söylemek dahî, yine küfre yol açar. Her kim, bir kâfir için, (Cehennemliktir) derse, Kendininse (Cennetlik) olduğunu söylerse, O, gaybı bildiğini iddia etmiş olur, Böylece küfre düşer ve îmânı kaybolur. Yine her kim, Allah'a ve Onun Resulüne, Karşı gadaplanırsa, sebep olur küfrüne. Birinin gıybetini yaparsa biri eğer, Başkaları da ona, (Gıybet etme) deseler, (Bu, bir şey midir?) dese, buna karşı o dahî, Maazallah küfre düşüp, îmânı olur zâyi. Bir kimse, (Allah bana Cennetini verirse, Yine de sen olmadan Cennete girmem) dese, Veyahut da (Cennete, filân ile beraber, Gir dense, girmem) dese, o dahî küfre girer. (İstemem, Allah bana Cennetini verirse, Ve lâkin dîdârını görmek isterim) derse, Bu sözü söylemek de, gayet tehlikelidir, Zira bu, küfür olup, îmâna zarar verir. Ve yine, (Kâfirlerin, dînimize uymıyan, Amelleri güzeldir) denirse, gider îmân. Biri de, (Hak teâlâ göktedir) derse eğer, Bu sözü sebebiyle, maazallah küfre girer. İbadetler îmândan değilse de esâsen, Küfre girer, "Namaz"ı bile bile terk eden...