Ahmed Derdîrî hazretleri “rahmetullahi aleyh” evliyânın büyüklerindendir. Kahire'de vefât etti...
Bu zât sohbet ediyordu...
Bir ara talebelerine; “Evlâtlarım! Siz mi beni buldunuz; ben mi sizi buldum?” diye sordu.
Talebeler;
“Biz sizi bulduk” dediler.
Tabii yanılmışlardı...
Onlar böyle deyince; “Pekâlâ, mâdem siz beni buldunuz, bulun beni öyleyse!” buyurdu.
Ve kayboldu gözden...
Gençler şaşırdılar.
O zaman anladılar hatâ ettiklerini.
Çünkü göremediler hocalarını.
“Eyvâh biz ne yaptık?” dediler.
Pişmân olmuşlardı.
Ağlayıp gözyaşı döktüler!
Sonra bütün kalpleriyle; “Efendim, affedin bizi, hatâ ettik. Siz bizi buldunuz” dediler.
O anda gördüler hocalarını.
Aynı yerinde oturuyordu...
● ● ●
Bu zât, bir gün sevdiği bir gence "Oğlum! Allahü teâlânın sana nasıl davranmasını istiyorsan, sen de Onun kullarına öylece davran" buyurdu.
Ve ekledi:
"Unutma, muvaffak olmanın sırrı iki şeydir."
Genç adam sordu:
"Onlar nedir efendim?"
Büyük velî;
"Biri; günahlardan sakınmak, öbürü Allahü teâlânın kullarına iyilik etmektir. Bu ikisini yapan, evliyâdır" buyurdu.
Abdüllatif Uyan'ın önceki yazıları...