"Nef­sin sa­na düş­man­dır!"

Be­hâ­ed­dîn-i Bu­hâ­rî kud­di­se sir­ruh haz­ret­le­ri an­la­tı­yor: Genç­li­ğim­de mü­bâ­rek bir zât ile ya­kın­lı­ğım ol­muş­tu. Ken­di­si­ne; - Ba­na na­sî­hat edin, di­ye ri­câ et­tim. Ce­vâ­ben ba­na; - Nef­sin sa­na düş­man­dır. Dik­kat et, gü­nah­lar kar­şı­sın­da se­ni mağ­lûb et­me­sin. Bu yol­da asıl mak­sat, "Nefs"i te­miz­le­mek­tir ki, o yo­la ge­lir­se asıl iş hal­lol­muş de­mek­tir, de­di. - Efen­dim, te­vec­cüh bu­yu­run da, bu işi hal­let­mem ko­lay ol­sun, de­dim. - Öy­ley­se, ten­hâ bir ye­re git. İn­san­lar­dan ümit ke­sip, yal­nız Al­la­ha gü­ven, bu­yur­du. - Pe­ki efen­dim, de­yip ay­rıl­dım. Ten­hâ bir da­ğa gi­dip, ora­da ge­ce gün­düz ibâ­det yap­ma­ya baş­la­dım. Tek­rar ya­nı­na git­ti­ğim­de; - Ey Be­hâ­ed­dîn, şim­di de aç, fa­kir ve muh­tâç­la­rı kol­la. Ne­re­de bir has­ta, ga­rip ve yaş­lı gö­rür­sen, yar­dım­cı ol. Ve ne­re­de bir ye­tim ve ök­süz gö­rür­sen, hâ­tı­rı­nı sor, der­di­ne der­man ol, de­di. Ve ek­le­di: - Kâ­fir de ol­sa in­cit­me kim­se­yi. Zî­ra on­lar da Hak te­âlâ­nın kul­la­rı­dır. - Pe­ki efen­dim, de­yip tut­tum bu na­sî­ha­ti­ni de. Son­ra yi­ne hu­zû­ru­na var­dım. - Şim­di de hay­van­la­ra dik­kat et! On­la­ra kar­şı da şef­kat­li ol. Unut­ma ki, hay­van­lar da Al­la­hın mah­lû­ku­dur, bu­yur­du. - Pe­ki efen­dim, de­yip hu­zû­run­dan ay­rıl­dım. Tut­tum bu na­sî­ha­ti­ni de. Bü­tün bun­lar, nef­si­min ıs­lâ­hı için­di. Son ola­rak hu­zû­ru­na git­ti­ğim­de; - Şim­di de so­kak­la­rın te­miz­li­ği­ne dik­kat et. Yol­lar­da, yol­cu­la­rı ra­hat­sız ede­cek bir şey gö­rür­sen, eği­lip al. Yol­la­rı te­miz­le ki, yol­dan ge­lip ge­çen­ler ezi­yet çek­me­sin­ler, bu­yur­du. Bu na­sî­ha­ti­ni de tut­tum. Nef­si­min şer­rin­den böy­le­ce kur­tul­dum. > E-mail: abdullatif.uyan@tg.com.tr Tel: (0 212) 454 38 10 www.siirlerlemenkibeler.com