"Ni­çin su­la­mı­yor­sun?"

Be­hâ­ed­dîn-i Bu­hâ­rî haz­ret­le­ri­nin bir ta­le­be­si an­la­tı­yor: Be­nim Kasr-ı âri­fan'da bir bos­ta­nım var­dı. Ora­da seb­ze mey­ve ye­tiş­ti­ri­yor­dum. Der­ken su­la­ma za­ma­nı gel­di. Ama bir dam­la "Su" yok­tu ne­hir­de. "Ne ya­pa­ca­ğım?" di­ye dü­şü­nü­yor­dum ki, ho­cam teş­rif et­ti bos­ta­na. Et­ra­fa şöy­le bir ba­kıp sor­du: - Su­la­ma vak­ti gel­me­di mi? - Gel­di efen­dim, tam za­ma­nı­dır. - Pe­ki ni­çin su­la­mı­yor­sun? - Su yok ho­cam. Ben de onu dü­şü­nü­yor­dum az ön­ce. Bu­yur­du ki: - Sen şim­di git, bos­ta­nın su yo­lu­nu aç. Al­lah, ih­ti­ya­cın ka­dar su ve­rir sa­na. - Ba­şüs­tü­ne efen­dim, de­dim. Ve gi­dip aç­tım su yol­la­rı­nı. Ve sa­ba­ha ka­dar bek­le­dim. Tam fe­cir sö­kü­yor­du ki, uzak­lar­dan bir "Su se­si" gel­di ku­la­ğı­ma. Ses git­tik­çe ço­ğal­dı ve bü­yük bir şa­rıl­tıy­la gir­di bos­ta­na. Çok se­vi­nip, su­la­dım bos­ta­nı. Son­ra da, ho­ca­mın hu­zû­ru­na var­dım. Be­ni gö­rün­ce sor­du: - Bos­ta­nı su­la­dın mı? - Evet efen­dim, çok şü­kür. Ama an­la­ma­dı­ğım bir şey var. - Ne­dir o? - Dün ge­ce su­yun gel­di­ği ır­mak kup­ku­ru idi. Bu su ne­re­den gel­di aca­bâ? - Al­la­hın ih­sâ­nı­dır, bu­yur­du. Ama an­lat­ma bu­nu kim­se­ye. ŞEY­TAN Nİ­ÇİN SE­VİN­MİŞ? Bir gün de şu­nu an­lat­tı sev­dik­le­ri­ne: Sâ­lih­ler­den bi­ri, şey­ta­nı gö­rüp; - Se­nin gi­bi mel'ûn ol­mak is­ti­yo­rum, ne ya­pa­yım? di­ye sor­du. İb­lîs se­vi­nip; - Be­nim gi­bi ol­mak is­ter­sen, na­ma­za önem ver­me ve doğ­ru ya­lan, her şe­ye ye­min et! de­di. Bu­nun üze­ri­ne o ki­şi; - Hiç­bir na­ma­zı bı­rak­ma­ya­ca­ğım ve ar­tık ye­min et­me­ye­ce­ğim, de­di. www.gonulsultanlari.com Tel: (0 212) 454 38 10 www.siirlerlemenkibeler.com