Musul’da yaşayıp orada vefat eden Adiyy bin Müsafir hazretlerinin huzuruna bir Müslüman geldi.
Ve kendisine;
“Efendim, bana gaipten bir şey gösterir misiniz” diye rica etti.
Büyük veli;
“Peki” dedi.
Ve ardından;
“Gözlerini aç kapat!” buyurdu.
O kimse kapattı gözlerini. Açtığında “melekler âlemi”ni görüyordu. Hatta iki omuzundaki “kiramen kâtibin” meleklerini, amel defterini ve o defterde kaydedilmiş olan günahlarını satır satır görüyordu artık.
Üç gün böyle geçti...
Ama dayanamadı bu hâle.
Sonunda sıkıldı.
Ve bu zata gelip;
“Efendim, ben eski hâlimden memnunum, lütfen beni eski hâlime döndürün” diye rica etti.
Büyük veli;
“Peki” dedi.
Ve ardından;
“Gözlerini kapat aç!” buyurdu.
O da kapattı ve açtı.
Gördü ki eski hâline dönmüş.
Sevinip şükretti Rabbine.
● ● ●
Bu zata bir gün bazı gençler gelip sordular ki:
“İbâdet nedir?”
Cevabında;
“İbâdet, bizi ve bütün kâinâtı yoktan var eden ve her an varlıkta durduran, görünür görünmez kaza ve belâlardan koruyan ve her an çeşitli nimetler ve iyilikler ihsan eden Allahü teâlânın emir ve yasaklarını yerine getirmektir” buyurdu.