Sen doğru sözlüsün

Cebrail aleyhisselam Efendimize ilk vahyi getirince, bunu ilk olarak Hazret-i Hatice öğrendi.

Ve destek verdi.

Çok da sevindi.

Kendisine "Biliyorum ki sen doğru sözlüsün. Güzel huylu ve iyi ahlaklısın. Senin, bu ümmetin Peygamberi olacağını umuyordum" dedi.

Ve hiç tereddütsüz:

"İnanıyorum" dedi.

? ? ?

Kâfirlerin alay ve eziyetlerine karşı, Resulullah'a teselli verirdi. Bütün malını, Onun uğruna feda etti. Onu hiç incitmedi.

Bir kere üzmedi.

Bilakis sevindirdi.

Altmış beş yaşında Mekke'de vefat edip Hacun mezarlığında defnedildi.

Peygamberimiz, Onun vefatına çok üzüldü.

Kederlendi.

Hüzünlendi.

Zira o, Peygamber Efendimize, evladına ve her insana karşı çok şefkatliydi. Ev işlerini iyi bilirdi. Zeki ve akıllıydı.

? ? ?

Efendimiz Onun hakkında "Hem çocuk annesi hem de ev işlerini tanzim eden hatun" buyururdu. Bir gün yine Onu methediyordu.

Hazret-i Âişe dinliyordu. Bir ara dayanamayıp "Cenab-ı Hakk size daha iyisini verdi" dedi.

Efendimiz dinledi.

Ve Ona dönüp:

"Hayır, ondan iyisi verilmedi. Herkes bana yalancı derken, o bana inandı. Herkes bana eziyet verirken, o beni ferahlandırdı" buyurdu.