"Üsame, bana herkesten yakın"

Huneyn Harbi’nde vardı.

Gerçi henüz çocuktu.

Ama kahramanca çarpıştı!

Çok da cesurdu.

On sekiz yaşındayken “ordu kumandanı” yapıldı.

Peygamber Efendimiz, âzâtlı kölesi Hazret-i Zeyd bin Hârise'yi çok severdi. Onu evlât edinmişti.

Dolayısıyla Hazret-i Üsame, Efendimizin terbiyesiyle yetişti. Böylece Peygamber Efendimizin torunları Hazret-i Hasan ve Hazret-i Hüseyin'in sevgisine Hazret-i Üsame de ortak oldu.

Resul aleyhisselâm;

"Üsame bana, herkesten daha yakındır" buyurdular.

'Ehl-i beyt'ten sayılırdı.

Gece gündüz o evdeydi.

Derken Mekke fethedildi.

Resul aleyhisselâm şehre girerken Kusva isimli devesine binip terkisine de Hazret-i Üsame'yi aldılar.

Ve birlikte Kâbe'ye geldiler.

Deveden indiler.

Hazret-i Üsame, Hazret-i Bilâl ve Hazret-i Osman bin Talha ile birlikte Kâbe-i şerife girdiler.

Hazret-i Ömer, Kâbe-i şerife, Sevgili Peygamberimizden önce girip içeride bulunan çizilmiş “insan suretlerini” siliyordu.

Efendimiz;

“Yâ Üsame! Bir kova su getir, kalan suretleri de sen sil” buyurdular.

“Başüstüne” dedi.

Ve emri yerine getirdi.