"Üzülme, hepsini mağfiret ettim"
29 Haziran 2016 02:00
Filistin’de doğup Kudüs’te vefat eden fıkıh âlimi ve evliyanın büyüklerinden Remli Şafii “rahmetullahi aleyh” hazretleri, Safvet-üz-Zekât adlı eserini tamamladığı zaman yakınındaki deniz kenarına gitti.
Kitaba “taş” bağladı!
Ve denize bıraktı.
Sonra ellerini kaldırıp;
“Ey Allah'ım! Eğer bu kitap, senin rızan için, ihlâsla, hâlisane olarak yazılmışsa yukarı çıksın” diyerek dua etti...
Az sonra kitap çıktı.
Hiç ıslanmamıştı.
Sevinip şükretti.
● ● ●
Bu zatın bir sevdiği vardı. Bu mübarek veliyi, vefatından sonra rüyasında gördü ve kendisine;
“Allahü teâlâ sana nasıl muamele etti?” diye sordu.
Mübarek ona baktı.
Ve şöyle anlattı:
Allahü teâlâ beni huzuruna çağırdı. Emir üzerine huzuruna vardım.
Hak teâlâ, bana;
“Ey Remli! Ben sana bu kadar ilim verdim. Sen, o kadar ilimle ne yaptın?” diye sordu.
Ben arz ettim ki:
“Öğrendiğimle amel ettim.”
Tekrar sordu ki:
“Başka ne yaptın?”
“Bildiklerimi başka insanlara da öğrettim yâ Rabbî.”
Hak teâlâ sordu:
“Doğru söyledin ey kulum, benden ne dilersin?”
Ben cevaben;
“Beni seven ve yolumuzda olan herkesi affet yâ Rabbî!” dedim.
Hakk teâlâ hazretleri;
“Sen üzülme, ben onların hepsini mağfiret ettim” buyurdu.