Okullar bu hafta kapanıyor memlekette. Öğrenciler keyifli. Eh, biz de bir zamanlar öğrenciydik, senenin bugünlerinde öğrencilerin keyifli olduğunu tecrübe ile biliriz! Ne kadar başarılı olurlarsa olsunlar; okulu, öğretmenleri ne kadar severlerse sevsinler okulun son günlerinde öğrencilerde fazladan bir neşe, coşku, rahatlık, hafiflik hâli olur. Önüm sıra bu keyifli öğrencilerden ikisi yürüyor. Hararetle bir şeyler anlatıyor, bir taraftan da ellerindeki dondurmayı yiyorlar. Dondurma bitti, kâğıdını kaldırımın kenarına fırlatıverdiler. O anda, onların neşesiyle neşelenen gönlüm birden kararıverdi. Eğitim ne demek diye düşünmemiz gerek. Alfabenin bütün "büyük harflerini" bir araya getiren bir düzine test, o testlere hazırlanmak için gece gündüz soru çözmek, hafta sonları dershânelere taşınmak, yıl sonunda her okulun, her dershânenin "bizim öğrencilerimiz şu puanı aldı" diye gururla ilân etmesi... Duyulan, görülen bunlar! Bir de şehirlerimizin sokaklarında çöpler! Öğretmenleri suçluyorum! Darılmasınlar! Eğitim tabiî ki aile ocağında başlar amma kurumsal olarak çocukları eğiten yer okuldur. (Ana babayı eğiten yer de okuldur zaten). Ve bence çocukların iyi ya da kötü davranışlarından, alışkanlıklarından öğretmenler sorumludur. Sigarasından son bir nefes çekip izmariti yere atan bir delikanlı gördüğümde... Kabak çekirdeklerini, ay çekirdeklerini çitleyip çitleyip ağzından yere püskürten genç kızlar gördüğümde... Elindeki sakızın, çikolatanın, şekerin kâğıdını, meyve suyu, gazoz kutularını yere fırlatıveren çocuklar gördüğümde öğretmenleri düşünüyorum. Boşalan plastik su şişesini yere atan, ayağıyla ezdikten, yamyassı ettikten sonra iştahla tekmelemeye başlayan öğrenciyi gördüğümde öğretmenleri düşünüyorum. Halbuki sigara izmaritini yere fırlatan gencin az ilerisinde çöp kutusu var. Allah için, şehirlerimizde çöp kutusu bulmak o kadar zor değil artık. Belediyenin temizlik işçileri de bir ellerinde süpürge, bir ellerinde kürek durmadan çöp temizliyorlar. Ama ortalık yine de çöpten geçilmiyor. Çünkü insanlarımız ellerinde atılacak bir şey varsa, asla çöp kutusu aramıyorlar! Okul hayatı boyunca bir çocuğa bu nasıl öğretilemez?!. Amerika'da bu şuursuzluğu, bu hoyratlığı, bu saygısızlığı Afrikalı Amerikalı denen zenciler, bir de Hispanik denen Latin Amerikalılar yapar; onu da söyleyeyim...