Unutulmaması gerekenler

Her askerî harekâttan sonra bir sürü lâf kalıyor geriye. Bir de şehitlerimiz ve gazilerimiz... Lâflar devam etsin amma bu harekâtlarda görev yapan askerlerimiz unutulmamalıdır. Haklarında güzel sözler söylemek, alınlarından öpmek, dualar etmek yeterli değildir. Harekâtın ardından "bir sürü lâf" etmeye devam edelim de oradan dönen askerlerimiz için, dönemeyenlerin de aileleri için "lâftan" fazlasını yapalım. Şehit ve gazi ödenekleri, maaşları, yardım kampanyaları yetmez. Sağlık hizmetleri konusunda temin edilen kolaylıklar da yetmez. O dağlarda bir karşılık beklemeden, sorgusuz sualsiz, şeksiz şüphesiz, dünyaya ait her şeyi geride bırakıp "emret komutanım" diyerek canını ortaya koyan Mehmetçikler, terhis olduklarında, o üniformayı çıkardıklarında birer genç insandır. O dağlarda, o çetin şartları, o zorlu tecrübeyi yaşamamış akranlarından farklı muamele görmeyi hak etmektedirler. Sınırın o yakasında, bu yakasında, teröristlere karşı mücadele veren, tam da "taşı sıksa un edecek" yaşlarında belki sakat kalan askerlerimiz, artık bütün milletin evlâdı olan askerlerimiz ayrıcalık görmeye lâyıktır. Neler yapılabilir? Bir kere iş imkânı. Kamu ve özel sektörde öncelik, kontenjan. İş kuracaklarsa kredi temini. Üniversiteye girmeyi düşünüyorlarsa, giriş imtihanında ekstra puan. Onlar imtihana ceplerinde bir miktar peşin puanla girmeli. Ve kazandıkları takdirde karşılıksız burs. Üniversiteye girmeyeceklerse, kabiliyetlerine göre, kendilerine meslek kazandıracak bir sanat okuluna, kursuna devam imkânı. Ev alacaklarsa banka kredisinde kolaylık. Gazilik indirimi. Sonra toprak... Kırsal kesimde, âtıl hazine arazilerinin ekilip biçilmek üzere, şu kadar yıllığına beşer onar dönüm onlara tahsisi. Bunlar onların yaptıklarının bedeli olamaz, ama en azından hayatlarını kolaylaştırıcı yollar bulmak millet olarak hepimizin sorumluluğudur. Böylece toplumun içinde faal fertler olarak var olmaya devam etmeleri, sivil hayatta kendilerini mağlup, eksik hissetmemeleri sağlanabilir. Bütün bunların aynısı şehit aileleri için de geçerli olmalı. Ne yapsak onların hatıralarına bir şey yapabildik diyemeyiz ama hiç olmazsa geride kalan yakınları bu dünyanın sıkıntılarından âzâde olmalıdır.