Vatana dönüş

Atalar "Dünyada mekân, ahirette iman" demişler. Mekân sadece "ev, hâne" demek değil. Mekân öncelikle vatan demek! Hâneyi kuracak bir vatan! Anavatan... Başka ülkelerde ev kuracaksanız bile anavatansız olmamalısınız. Vatansız insan her yerde biraz yabancıdır. Dünyada vatanın ne olduğunu Libya'dan tahliye görüntülerini seyrederken bir kere daha anlıyoruz. Libya cehenneminden kendilerini feribotlara, uçaklara dar atan vatandaşlarımız... Bir vatandaşımızın çektiği görüntü, kara yolu boyunda valizlerini yüklenmiş yürüyen upuzun bir kâfile beni çok duygulandırdı. İstikâmet: Türkiye!.. İnsanın yağmurda, yaşta, karda, kışta başını sokacağı, kapısını açıp gireceği, çatısı altına sığınacağı bir evi olması nasıl bir devletse, dünyanın binbir türlü haline karşı kendisini sorgusuz sualsız bağrına basacak, kucaklayacak bir vatanı olması da devlettir. Gerçekten devlettir. İstediği vakit dönebileceği, başı sıkıştığında kendisini sınırları içine atabileceği, "devlet" sıfatında bir vatanı olması insanın en büyük sigortası. Hani adam gibi adam diye bir lâf var ya, işte öyle, devlet gibi devlet! Aksaklıklara, noksanlıklara, tökezlemelere rağmen demokrasi ile yönetilen bir devlet. Libya halkı için üzülüyorum. Ne büyük bir kaos var?!. Kaddafi gitmeli! Gitsin! Ama sonra? Sonrası da koca bir soru işareti... Halkın işi zor. Toprak geniş, petrol bol, ama yer altı zenginlikleri refah olarak halka dönmemiş. Liderin "fareler" dediği bir halk. Bütün o meydanlara dökülenleri "hapçı" ilân eden tepesinin tası atmış gözüken bir lider. Birbirinizi kırın mesajı veren bir lider. Kaddafi'nin demir yumruğundan başka bir şey tanımamış o halk o gittikten sonra ne yapar? Kaddafi'den doğan otorite boşluğu nasıl dolacak? Her şey daha kötüye gider mi? Demokratik bir devlet haline gelmeleri umud edelim ki çok hasarlı, çok kanlı olmasın. Düşünüyorum da, dünyanın herhangi bir yerindeki bir Libyalı, bulunduğu yerde başı derde girse de oradan ayrılmak zorunda kalsa nereye gider? Vatanım diye koşacağı ülke yangın yeri. Bizim vatandaşlarımız valizlerini sırtlamışlar, istikamet Türkiye! Kim ne derse desin, dünyanın her yerinde sere serpe gezebiliyorsak, iş yapabiliyorsak, okuyabiliyorsak, bunları yaparken bir yandan da tenkitlerimizi cömertçe ve korkmadan savurabiliyorsak, bu arkamızda devlet gibi bir devlet, güven duyulan bir vatan olduğu içindir...