Bir okuyucumuz e-posta mesajında memleketimizde, bir Anadolu kasabasında bir ilköğretim okulunda teneffüs zili olarak Hıristiyan âleminin meşhur Noel şarkısı "We wish you o Merry Christmas" çalındığını, bu garâbete nasıl şaştığını anlatınca aklıma yaşadığım iki olay geldi. Biri geçen yaz... Son derece mütedeyyin bir ailenin evinde kalmıştım, sabaha karşı uykumun arasında evin sessizliği içinde tanıdık bir müzik ile uyanıp irkildim. Amerika'dan tanıdığım bir müzik... Uyku sersemi bir an kendimi Amerika'da sandım. Ev halkını sabah namazına kaldıran çalar saat, Amerika'nın koloniler döneminden kalma meşhur kahramanlık türküsü "Yankee Doodle"ı çalıyordu. Şaşa kalmıştım bu işe. Diğeri yıllar önce... İlkokul ikinci sınıf öğrencilerinin bir okul müsameresinde bulunmuştum. Öğrenciler "Lambada"yı oynamışlardı. "Kozmopolit bir metropol" diyerek kendimizi avutup kandırdığımız İstanbul'da değil, Batı Anadolu'nun bir ilçesinde, Millî Eğitim Bakanlığı'nın bir ilkokulunda ikinci sınıf öğrencileri "Lambada"yı oynamışlardı. Çaydaçıralar, halaylar, zeybekler, horonlar bir yana bırakılmış, sahnede Brezilyalı "Lambada" vardı. Müzik milletlerarası bir dildir, denir. Doğrudur. Her milletin müziğinden zevk alabiliriz. Ama yabancı müzikleri böyle yerli yersiz her yere sokmak bizi gülünç bir taklitçi mevkiine düşürmektedir. Okuyucumuz, tüylerim diken diken oldu diyor ve hemen orada cep telefonundan Millî Eğitim Bakanı'nı aradığını, ona ulaşamayınca, müsteşarını aradığını, ona da ulaşamadığını anlatıyor. Bu arada bu Noel şarkısının memleketimizin pek çok okulunda zil sesi olarak senelerdir çalınmakta olduğunu da öğrenmiş. Acaba diyorum, bu müziğin bir Noel şarkısına ait olduğunu okul idareleri biliyor mu, bilmiyor mu? Bilmiyorlar da kulaklarına hoş geldiği için çalıyorlarsa gaflettir. Ne olduğunu biliyorlar da beis görmüyorlarsa... ne diyeyim? Memleketimizde misyonerlik faaliyetlerinin alıp başını gittiği duyuluyor. Acaba bu uygulama da o cümleden mi? Usul usul bir beyin yıkama? Çünkü sonuçta, dört gözle beklenen, teneffüs müjdesi olan zil sesi, dört gözle beklenen Noel şarkısı olmaktadır. Bu bir tehlike çanıdır! Evet, müzik milletlerarası bir dildir. Her milletin müziğinden zevk alabiliriz. Alıyoruz da. Ancak çocukların eğitim kurumlarında "önce" kendi kültürlerinin müzikleriyle haşir neşir olmaları gerekir. Millî eğitimin maksadı budur. Yabancı müzikler zaten dışarda, sokakta, televizyonda, kasetlerde hadsiz hesapsız var. Okul çatıları altında çocuklar kendi milletlerinin müzik eserleriyle tanışmazlarsa nerede tanışacaklar? Okuyucumuzun ulaşamadığı Millî Eğitim Bakanı'na buradan seslenelim: Çocuklarımız eğitim kurumlarında önce kendi müziklerini öğrenmelidir. Zil sesi olarak uygun düşecek hiç yerli şarkı, türkü bulunamıyor mu? Bulunamıyorsa, eski usul dümdüz, zırıl zırıl bir zil sesi koyun gitsin!