Hayalim ücretli öğretmen olmak mıydı?

Ba­bam, ben 7 ya­şın­day­ken öl­müş­tü. Ha­yal me­yal ha­tır­lı­yo­rum yü­zü­nü. Ba­şa­rı­lı ve çok fa­kir ol­du­ğum için, öğ­ret­men­le­rim oku­ma­mı ve öğ­ret­men ol­ma­mı is­ti­yor­lar­dı. Ben de "öğ­ret­men ola­ca­ğım" di­yor­dum. Üs­tü­mü ba­şı­mı alan öğ­ret­men­le­rim sa­ye­sin­de oku­dum, öğ­ret­men ol­dum. İl­köğ­re­tim­de hiç ki­ta­bım ol­ma­dı, hiç de şi­ka­yet et­me­dim bu du­rum­dan. Ama üni­ver­si­te bi­tin­ce şi­ka­yet et­tim. Piş­man ol­dum öğ­ret­men ol­du­ğum için. Ne­den mi? Bir köy­de üc­ret­li ola­rak gö­re­ve baş­la­dım. Loj­man yok­tu, bir sı­nıf­ta yat­ma­ya baş­la­dım, fa­re­ler­le bir­lik­te. Aya­ğı­mı çok sev­miş ola­cak­lar ki, her ge­ce ka­na­tır­ca­sı­na ısı­rıp ka­çar­lar­dı. Yi­ne de şi­ka­yet­çi de­ğil­dim bu du­rum­dan. Ta ki mü­dü­rü­mün ba­na, "sen üc­ret­li­sin, is­ter­sem işi­ne son ve­ri­rim, be­nim­le iyi ge­çin" de­me­si­ne ka­dar... Çün­kü adam ba­na mey­dan oku­yor­du. "Sen öğ­ret­men de­ğil­sin, dev­let se­ni yok sa­yı­yor, 657'ye ta­bi de­ğil­sin, ben ih­ti­ya­cım yok de­yip gön­de­re­bi­li­rim se­ni" de­di. Çok ağı­rı­ma git­ti. Adı­mı söy­le­mez­di, "üc­ret­li gel" der­di. Be­nim ha­ya­lim, üc­ret­li de­ğil, öğ­ret­men ol­mak­tı... Ser­hat Yıl­maz >> Aliağa, Bergama gibi olmasın! İz­mir'in Ali­ağa il­çe­sin­de ve­rim­li ta­rım ara­zi­le­ri, il­çe­nin iç­me su­yu hav­za­sı ve zey­tin­lik alan­la­rı­nı içi­ne alan Gü­zel­hi­sar Kö­yü El­bir­di Mev­ki­ine Dö­küm­cü­lük OSB ku­rul­ma­sı yö­nün­de­ki gi­ri­şim­le­re yö­re hal­kı ola­rak tep­ki gös­te­ri­yo­ruz. Biz köy­lü­ler, Ali­ağa'ya fab­ri­ka­la­rı­nı ta­şı­mak is­te­yen­le­rin gel­me­si­ne kar­şı de­ği­liz. Ali­ağa'mız bir sa­na­yi şeh­ri ve Ali­ağa'mız­da bu gi­bi sa­na­yi te­sis­le­ri­nin ku­rul­ma­sı için ay­rıl­mış böl­ge­ler var. Dö­küm­cü­le­re ses­le­ni­yo­ruz, İz­mir'de al­tın de­ğe­rin­de­ki fab­ri­ka ara­zi­le­rin­den el­de ede­ce­ği­niz ge­li­rin bir kıs­mıy­la ge­lin ALOS­Bİ'ye yer­le­şin. Biz­ler top­rak­la­rı­mı­zı, çev­re­mi­zi, ha­va­mı­zı bı­rak­ma­yız, fe­da ede­me­yiz. Köy­lü­le­re ve­ri­le­cek aş-iş-ek­mek ALOS­Bİ'nin için­de de üre­ti­me de­vam ede­rek ve­ri­le­bi­lir, amaç buy­sa eğer. Ge­lin bu böl­ge­de ikin­ci bir Ber­ga­ma va­ka­sı­na se­bep ol­ma­ya­lım. Ah­met Ba­yın­dır-Gü­zel­hi­sar Kö­yü/ALİ­AĞA >> Tatotaş Kooperatifi yöneticileri neden tapularımızı vermiyor? Ya­kup­lu bel­de­sin­de Es­ton Ev­le­ri­nin ya­nın­da Ta­to­taş Ko­ope­ra­ti­fi ola­rak 1990 yıl­la­rın­da baş­la­yan Ko­ope­ra­tif Si­te­le­ri, se­kiz yıl­dır in­san­lar da­ire­le­rin­de otur­ma­la­rı­na rağ­men, Ko­ope­ra­tif iş­le­ri­ni ta­mam­la­yıp ta­pu­la­rı bir tür­lü ver­me­mek­te­dir. 2004 yı­lı­nın Şu­bat ayın­da ko­ope­ra­tif üye­si bir ki­şi­den, otur­ma­ya ha­zır bir dai­re al­dım. O za­man, bir­kaç ay için­de, Ha­zi­ran ayı Ko­ope­ra­tif kon­gre­sin­de ta­pu­la­rın ve­ri­le­ce­ği Ta­to­taş Ko­ope­ra­ti­fi yö­ne­ti­ci­le­ri ta­ra­fın­dan söy­len­miş­ti. İn­san­lar hak­sız­lı­ğa uğ­ra­mış du­rum­da­lar. 2006 yı­lı Ha­zi­ran ayı Ko­ope­ra­tif kon­gre­sin­de tek­rar 3500 YTL öde­me çı­ka­rıl­dı. (Da­ire­yi alır­ken sa­de­ce ta­pu mas­ra­fı ola­ca­ğı söy­len­miş­ti) Ta­to­taş Ko­ope­ra­ti­fi yö­ne­ti­mi­ne ka­lır­sa, ta­pu­la­rı­mı­zın hiç­bir za­man ve­ri­le­ce­ği­ne inan­mı­yo­ruz. Yet­ki­li­ler­den, bu mağ­du­ri­ye­tin bir an ön­ce bi­ti­ril­me­si­ni bek­le­mek­te­yiz. Ta­to­taş Ko­ope­ra­ti­fi üye­le­ri ola­rak, ye­rel yö­ne­ti­ci­le­ri­mi­zin bu ko­nu­da da­ha du­yar­lı ol­ma­la­rı­nı is­ti­yo­ruz. Ta­to­taş Ko­ope­ra­ti­fi Üye­le­ri adı­na Şe­ra­fet­tin Ma­gu­na­cı >> İnsan ve Toplum sayfası yerde sürünmesin! Ga­ze­te­mi­zin İn­san ve Top­lum say­fa­sı, muh­te­va­sı iti­ba­riy­le özen gös­te­ril­me­si ge­re­ken bir say­fa. Oy­sa okun­duk­tan son­ra mu­ha­fa­za­sı müm­kün ol­mu­yor. Ve ica­bın­da yer­ler­de sü­rü­nü­yor, dik­kat edi­le­mi­yor. İs­te­me­ye­rek de ol­sa, siz so­rum­lu ki­şi­ler bu du­rum­dan ötü­rü ve­bal al­tın­da ka­lı­yor­su­nuz. Çok sev­di­ğim ve be­ğen­di­ğim ga­ze­te­min ve­ba­l altında kalmasına gön­lüm ra­zı olmuyor. Bi­li­yor­su­nuz tak­vim yap­rak­la­rın­da Al­lah laf­zı geç­ti­ği için dik­kat edil­me­si ge­rek­ti­ği ve yer­le­re atıl­ma­ma­sı uya­rı­sı var­dır. Ga­ze­te­nin mev­cut di­zay­nı içe­ri­sin­de bu ya­zı da ge­çer­li ola­maz. Di­yo­rum ki şöy­le bir dü­zen­le­me ya­pı­la­maz mı? Ara sı­ra ga­ze­te için­de tek ka­nat­lı say­fa­lar olu­şu­yor. Bu­nu "İn­san ve Top­lum" ile "Ka­dın ve Ai­le" say­fa­sı ola­rak ar­ka­lı ön­lü bir­leş­ti­rip ter­tip ede­rek çok gü­zel be­ğe­ni top­la­yan, mu­ha­fa­za edil­me­si ko­lay olan, ha­nım­la­rın ve oku­ya­nın sak­la­ma­sı­nı teş­vik edi­ci bir say­fa oluş­tu­rul­muş olur. Me­rih Ka­ra BİZE DAİR Da­ha iyi bir Türkiye için; oku­yu­cu­la­rı­mı­zın da fi­kir­le­ri­ne ih­ti­ya­cı­mız var... Ga­ze­te­miz­de gö­rüp eleş­tir­di­ği­niz, be­ğe­nip öv­dü­ğü­nüz, dü­şü­nüp bi­ze yol gös­te­re­ce­ği­ni um­du­ğu­nuz her şe­yi pay­la­şın; beh­cet.fa­ki­hog­lu@tg.com.tr Tel: (0212) 454 38 22 / Faks: (0212) 454 31 00 Ad­res: Tür­ki­ye Ga­ze­te­si-Ye­ni­bos­na/İST.