Okul kıyafetleri konusu yeniden ele alınsın

Sayın Bakanım; ülkemizde eğitim alanında öğrencilerimize yeni yönetmelikle kılık ve kıyafet serbestliği hakkı tanınmış, daha sonra yeniden üniformaya dönüleceğine dair sinyaller verilmiş, bu konuda takdir sizindir. 

Bilindiği gibi, okullarda kıyafet seçimi, yıllar önce İl Milli Eğitim Müdürlüklerinden alınarak, inisiyatif tamamen okul yönetimi ve okul aile birliklerine verilmiştir. Bu konu öğrenci velilerine maddi anlamda büyük yük, biz iş adamlarına sıkıntılar yaşatmakla birlikte, sektördeki bazı iş adamlarına da haksız kazanç kapısı olmaktadır. 

Kılık ve kıyafet konusunda fikir alışverişi yaptığınız imalat ve perakende sektöründeki meslektaşlarımızın size yansıtmadığını düşündüğüm bazı gerçekleri siz değerli bakanımızla ve vatandaşlarımızla paylaşmak istedim. 

1- Bazı okul müdürlerimiz asli görevlerini unutarak okul kıyafetleri konusunda gereksiz kaprisler yaparak, öğrencilerimizin yaşına ve rahat kullanımına uygun olmayan kıyafetler talep etmektedir. "Kendi memleketlerinin spor kulüpleri, ya da taraftarı olduğu futbol takımının renklerini istemesi" gibi...

2- Sektördeki bazı iş adamları okul idaresiyle anlaşarak, yenilenen kıyafetin okulların açılmasına bir hafta kala teşhir edilmesini sağlayarak, haksız kazanç elde etmektedir. Takdir edersiniz ki, imalat uzun bir süreçtir ve bir okulun kıyafetlerinin hazırlanması en az iki ay sürmektedir. Diğer firmalar kıyafeti hazırlamaya çalışırken, anlaşmalı olan firma ürünü fahiş  fiyatla satmakta ve velilerimize maddi anlamda büyük yük getirmektedir. On liraya imal edilen bir okul hırkasının doksan liraya satıldığı görülmektedir. 

3- Bilindiği gibi, okul alışverişi yoğun olarak eylül ayında yapılmaktadır. Bir ilde on binlerce öğrenci olduğu ve buna karşılık okul kıyafeti satan sadece 3-4 firma olduğu düşünülürse, velilerimizin ve minik öğrencilerimizin nasıl bir ızdıraba maruz kaldığı tahmin edilebilir. Okul kıyafeti satan firmalarda o dönemlerde izdiham yaşanmakta, velilerimiz firmaların çalışanları ve yetkilileri tarafından umursamaz tavırlarla hakarete uğramakta, kıyafet sadece orada satıldığı için hakaretlere katlanarak ürünü almak zorunda kalmaktadırlar. Böylece hem hakarete uğruyor hem de fahiş fiyatlarla ürün almak zorunda kalıyor. Bu sıkıntılarla alınan kıyafet, iki yıkamada kullanılamaz hale gelerek çöpe atılıyor. Bu da velilerimizin maddi ve manevi açıdan çökmesine neden oluyor. 

Yukarıda bahsettiğim sıkıntılar öne çıkan problemlerden sadece birkaçı. Bunlar gibi daha onlarcası sıralanabilir. 

Bütün bu sıkıntıların çözümü tek tip kıyafetten geçmektedir. Eskiden olduğu gibi, kıyafet seçimi okul yönetiminden alınarak, İl Milli Eğitim Müdürlüklerine verilirse, belirlenen kıyafeti o ildeki bütün okullar kullanırsa, eminim hem vatandaş istediği yerden fiyat ve kalite karşılaştırması yaparak, belirli firmaya bağlı kalmadan alışverişini yapar, hem menfaatçiliğin önüne geçilerek haksız rekabet ortadan kaldırılmış olur, hem de büyük küçük bütün esnaf arkadaşlar bu sektörden faydalanır. Sektörün içinde olan biri olarak şunu söyleyebilirim ki, sektör gerçekten çok büyük ve parsayı belirli kişiler paylaşıyor. 

         Ahmet Aksoy