Temsilciler Meclisi her bir eyaleti temsil eden Kongre Üyelerinden oluşur... Her eyaletin en az bir Kongre Üyesi çıkarma hakkı vardır.
Temsilciler Meclisi'nde halihazırda 232 Cumhuriyetçi, 200 Demokrat var. Meclis'te çoğunluğa sahip olan parti, komitelerde kimin çoğunlukta olacağını belirler ve komitelere başkanlık eder. Bu aynı zamanda Meclis'e neler sunulacağını büyük ölçüde kontrol edebilme manasına gelir.
Meclis Başkanı, şimdiki John Boehner, Meclis'in lideridir. Azınlık partisi lideri bir Demokrat olan Nancy Pilosi'dir. Çoğunluk partisinin lideri bir Cumhuriyetçi olan Eric Cantor'dur. Bu insanların Meclis'teki bütçe vb. konular üzerine görüşmelerde partilerine liderlik etmeleri gerekir.
Ancak, ülke tarihinde sık sık bir partinin ya da partilerin içinden küçük alt gruplar çıkmıştır. Son günlerde bu alt grupların en ünlüsü Cumhuriyetçi Parti'nin içinden çıkan Çay Partisi'dir...
Partiler arası ve parti içi siyaset zehirli bir hale geldi. Bunun birçok nedeninden biri de, değişik partilere ya da değişik ideolojilere ya da bakış açılarına sahip politikacıların sosyal olarak neredeyse hiç bir araya gelmemesidir. Eskiden Cumhuriyetçiler ve Demokratlar ailece pikniğe gider, yemeğe çıkar, türlü etkinliklerle bir araya gelir ve eski modaya uygun olarak müzakere eder, karşılıklı taviz verir ve uzlaşırlardı... Siyasi liderlerin birbirlerini tanıması önemlidir. Birbirlerinin ailelerini ve arkadaşlarını tanımazlarsa, beraber hiç sosyalleşmezlerse, ülkedeki önemli konuları nezaketle konuşarak anlaşmak mümkün olmaz.
Temsilciler Meclisi'nde uzlaşma olmamasının bir başka nedeni de bazı eyaletlerdeki birçok bölgede partilerin oynama yapmasıdır. Bölgeler başta kimin olduğuna bağlı olarak, daha çok Cumhuriyetçi ya da Demokrat olacak şekilde yeniden belirlendi. Bölgelerde yapılan oynama birçok konuda uzlaşılamamasının temel nedenlerinden biridir...
Bunun çözümü için aşağıda yazacaklarım faydalı olabilir. 1. Seçim bölgelerini düzenlemekten vazgeçmeli. Seçmenler sadece belli adaylara oy verecek şekilde düzenlenmiş seçim bölgelerini hak etmiyor. Bu anti-demokratik bir durum. 2. Temsilciler Meclisi Üyelerinin tekrar seçilme sayısı sınırlandırılmalı. Muhtemelen adayların 2 kez seçilmesine izin verebiliriz. Bundan sonra siyaseti bir süreliğine bırakmaları gereksin. 3. Kampanyaların finansmanıyla ilgili ciddi bir reform yapılmalı. Bunu derken, kampanya finansmanlarının şimdi olduğu gibi ülke siyasetine hükmeden devasa şirketler ve siyasi eylem komiteleri tarafından yapılmamasını kast ediyorum. Önemli katkılar küçük miktarlarda olmalı ve ülkedeki sıradan insanlar yapmalı. Ayrıca seçim kampanyalarının maliyetini kısıtlayacak çalışmalar yapılmalı. 4. Ülkenin en önemli sorunlarının tarafları olan Temsilciler Meclisi Üyeleri düzenli sosyal toplantılarla bir araya gelmeli.
Anlatacak çok şey var. Gelecek hafta Senato'yu; Temsilciler Meclisi ve Senato'nun bütçe gibi zorlu konularda nasıl beraber çalışabileceğini anlatacağım.