Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu (DEHB) nedir? -3-

DEHB'li çocuğu olan ailelerin 4 büyük adımı: DEHB'li bir çocuğa sahip ailenin bu konuda yardımcı edebilmesi için bazı konularda bilinçli adımlar atması gereklidir. Birinci adım, anlamaktır. Problemin ne olduğunu öğrenmek, tanımak baş edebilmenin temelidir. İkinci adım, beceriksizliğe ve itaatsizliğe dayalı davranışları birbirinden ayırabilmeyi öğrenmektir. Üçüncü adım, çocuğa karşı pozitif olmak, pozitif dili kullanmaktır. Öncelikle yapabildiği şeylerin altını çizmek ve neyi yapmaması değil ne yapması gerektiğini söylemek gereklidir. Dördüncü adım, davranışın pekiştirilmesidir. İstenen davranışı yerine getirdiğinde küçük ödüllendirmeler, yerine getirmediğinde sonucunu yaşaması veya bir imtiyazını kaybetmesi etkili sonuç verecek yöntemlerdir. DEHB'li çocukların ailelerine 9 önemli pratik yaklaşım: 1-Çocuğun zaman kavramının oluşmasına ve zamanı düzgün kullanmasına yardım edilmelidir. Yatış, kalkış, yemek, oyun gibi tüm faaliyet saatleri belirli olmalı ve yapılan çizelgeye uyulmalıdır. 2-Aile içindeki kurallar ve istenen davranışlar net bir şekilde açıklanmalıdır. Bu kuralların çiğnenmesi durumunda olacak sonuçlar veya uyulması halinde alınacak ödüller önceden yazılıp evin görünen bir yerine asılmalıdır. 3-Uygun davranıldığında sık sık ödüllendirilmelidir (sözlerle, jest ve mimiklerle, dokunmayla). 4-Öğretilecek şey basit ve net bir şekilde anlatılmalı, mümkünse nasıl yapılacağı gösterilmeli ve tekrar ettirilmelidir. 5-Bir kerede en fazla 2 şey öğretilmeye çalışılmalı ve eğer öğretilecek davranış çocuk için zorsa küçük parçalara bölünerek gösterilmelidir. 6-Bu çocuklar gereksiz uyarıcıları elemekte zorlandıkları için, mümkün olduğunca uyarıcı dozu azaltılmalıdır. Mesela çocuk belli bir aktiviteyi yaparken, arkadaşlarıyla oyun oynarken, radyo, TV gibi arka plan uyarıcıları, kullanılmayan oyuncaklar vs. ortadan kaldırılmalıdır. 7-Birkaç seçenek vererek seçim yapmasına izin verilmelidir. Bu hem inisiyatif hem de kendi kontrolünü kazanmasına yardım edecektir. 8-Kabul edilebilir tarzda kendini ifade etmesine yardım edilmeli, uygun sözel iletişim becerileri öğretilmelidir. 9-Çocuğun sevilmeyen, beğenilmeyen bir birey olduğunu ima eden mesajlardan kaçınılmalıdır. Beğenilmeyenin kendisi değil davranışı olduğu ifade edilmelidir...