Maalesef ruhu yok!

Fenerbahçe, Trabzon'da şampiyonluk maçına çıktı. Rakip G.Saray'ın olası bir mağlubiyetinde 2007-08 sezonunun şampiyonu olacaktı. Bugün maç yorumundan çok başka şeylerden bahsedeceğim sizlere... Sarı-lacivertlilerin şampiyonluğu ne kadar hak ettiklerini anlatacağım. *** Takımın dünyaca ünlü yıldızı Roberto Carlos, haftalar önce sakatlanarak sezonu kapatmış, ülkesine gitmiş. Lugano sakatlanmış, soluğu Uruguay'da almış! Takımın iki golcüsünden biri olan Kezman "Cırcır" olmuş, "Ben Trabzon'a gelemem" demiş. Deniz, Volkan, Vederson, Önder sakat, problemli yıldız Appiah kafadan sakat! Kulüp doktoru Piyer Arzuman geçen hafta evlenmiş, "cicim" aylarını yaşıyor! Başkan Yıldırım, Trabzon'a gelmeye dahi tenezzül etmemiş. Futbol Federasyonu bile Fenerbahçe Yönetimi'nden daha düşünceli! Şampiyonluk kupasını çift yaptırmışlar, birini Trabzon'a yollamışlar. Ama Federasyonun bile düşündüğü olasılığı Fenerbahçe camiasından kimse düşünememiş. Yahu öyle ya da böyle bu karşılaşmanın adı, "Şampiyonluk maçı". *** Sarı-lacivertliler, üç sezonda ikinci kez G.Saray'a şampiyonluğu hediye etti. Yoksa bu G.Saray'ın bırakın şampiyon olacağı, şampiyonluğa oynayacağı yok! Kaliteli oyuncularla, iyi top oynayarak değil, inanarak şampiyon oldular. Yani Fenerbahçe'de olmayan ve parayla da satın alınamayan bir özellikle... Trabzonspor maça çok iyi hazırlanmış. Yattara, Ayman ve Musa'yla önde yakaladıkları Fenerbahçe defansının arkasına attıkları toplarla sonuca gittiler. "Maalesef ruhu olmayan" sarı-lacivertli oyunculara bir tek sorum var, "Acaba G.Saray dün gece kaybetseydi ne yapacaktınız? Taraftarın yüzüne nasıl bakacaktınız?"