ABD'nin ilk siyahi başkanı

250 yıl­lık ABD'de ilk de­fa bir zen­ci baş­kan se­çi­le­bil­di. Bu­nun ne ka­dar zor ol­du­ğu cüm­le âle­min ma­lu­mu­dur. Zen­ci­ler, Ame­ri­ka'ya Af­ri­ka'dan kö­le ola­rak gö­tü­rül­müş­ler­di. Kö­le­lik, ABD'de 1866 se­ne­sin­de ya­sak­lan­ma­sı­na rağ­men, zen­ci­le­rin kö­le­li­ği ise, bu ya­sak­la­ma­dan son­ra ne­re­dey­se yüz se­ne da­ha de­vam et­ti. Do­la­yı­sıy­la zen­ci­le­rin bu yü­rü­yü­şü (çe­tin mü­ca­de­le­le­ri) Ame­ri­ka Kıt'ası­na gel­dik­le­ri gün baş­la­mış ve o gün bu­gün­dür bi­te­vi­ye de­vam et­mek­te­dir. ABD baş­kan­lı­ğı­nı ele ge­çir­me­le­ri de bu zor­lu yü­rü­yü­şün bir so­nu­cu­dur. Dün­kü ma­ka­lem­de ABD kö­ken­li bir dos­tum­dan; onun na­sıl Müs­lü­man ol­du­ğun­dan bah­set­miş­tim. Bu­gün de Af­ri­ka (Ni­jer­ya) kö­ken­li bir ar­ka­da­şım­dan söz ede­ce­ğim. Mu­ri­ta­la Ade İmam isim­li bu ar­ka­daş­la Sa­lı­pa­za­rı'nda, 80'li se­ne­ler­de, ta­nış­tım. Ken­di­si yük­sek öğ­re­nim için Tür­ki­ye'ye gel­miş­ti. Tür­ki­ye'de­ki zen­ci öğ­ren­ci­le­rin li­de­ri idi. Çok fa­al ve ça­lış­kan­dı. Bir ara, Brük­sel'de­ki NA­TO top­lan­tı­sı­na git­ti­ği­ni söy­le­di. Ora­da ne ara­dı­ğı­nı sor­dum. Zen­ci olan (ilk de­fa) ABD Ge­nel­kur­may Baş­ka­nı'nı zi­ya­ret et­ti­ği­ni söy­le­di. Bir öğ­ren­ci ola­rak, as­ker­le ne işi ola­bi­le­ce­ği­ni so­run­ca an­lat­tı: "Biz zen­ci­ler, zen­ci ol­ma­nın dı­şın­da­ki bü­tün de­ğer­le­ri ve yar­gı­la­rı bir ke­na­ra ko­ya­rak; ev­vel emir­de in­san ola­bil­me­nin mü­ca­de­le­si­ni ver­mek­te­yiz! Bi­zim mil­li­yet­çi­li­ği­miz­den ve hat­ta di­ni inanç­la­rı­mız­dan ön­ce zen­ci­li­ği­miz ge­lir! Çün­kü, din de, mil­li­yet de in­san ol­duk­tan son­ra ge­rek­li­dir! Biz, he­nüz tam ma­na­sıy­la in­san sa­yıl­mı­yo­ruz. Dün­ya­nın her ta­ra­fın­da ve her plat­form­da bu­nun mü­ca­de­le­si­ni ve­ri­yo­ruz. Ba­şa­ra­ca­ğız. Gö­re­cek­si­niz; bu­gün ABD Ge­nel­kur­may Baş­ka­nı, ya­rın ise mut­la­ka ama mut­la­ka ABD Baş­ka­nı zen­ci­ler­den ola­cak!" Çey­rek asır ön­ce söy­le­nen bu söz­le­ri, doğ­ru­su o va­kit­ler çok abar­tı­lı ya­ni ha­yal ola­rak ni­te­le­miş­tim. Bu­gün ise, bu ha­ya­lin ger­çek­leş­miş ol­du­ğu­nu gö­rü­yo­ruz. De­mek ki, ger­çek­ten azim­den hiç­bir şey kur­tul­mu­yor. İn­sa­noğ­lu, ye­ter ki is­te­sin; ça­lış­tı­ğı ve şart­la­rı­nı ye­ri­ne ge­tir­di­ği za­man, is­te­di­ği so­nu­cu ala­bi­li­yor. Hiç­bir si­ya­si çev­re Oba­ma'nın baş­kan se­çi­le­bi­le­ce­ği­ne ih­ti­mal ver­mi­yor­du. Ne za­man ki, Hil­lary Clin­ton'ı ekar­te et­ti; bü­tün dik­kat­le­ri üze­ri­ne çek­ti. Oba­ma'nın şan­sı bi­raz da Bush'un kö­tü yö­ne­ti­min­den kay­nak­lan­dı. Si­ya­hi Baş­kan'ı çok zor­lu gün­ler bek­li­yor. Baş­ta ABD ol­mak üze­re; yi­ne ABD'nin se­bep ol­du­ğu 'kü­re­sel kriz'i ve dün­ya­nın muh­te­lif yer­le­rin­de­ki as­ke­rî ve ida­rî kriz­le­ri ku­ca­ğın­da bu­la­rak işe baş­la­ya­cak. Yi­ne baş­ta ABD'li­ler ol­mak üze­re bü­tün dün­ya in­san­la­rı Oba­ma'dan çok şey­ler bek­li­yor. İyi ni­yet­le, bü­tün bu zor­luk­la­rın al­tın­dan kal­ka­ca­ğı­na ina­nı­yo­rum; an­cak tek kor­kum, Ken­nedy gi­bi bir sui­kas­te kur­ban git­me­si­dir. İş­te o za­man, bü­tün dün­ya­da iş çı­ğı­rın­dan çı­kar! Bu kö­tü gün­le­ri bi­le mum­la ara­rız!