Bir yerlerde eksiklik var

Epeyce zamandır, toplumca hoşgörüyü kaybeder olduk. Biz ki, cihana adalet salan bir imparatorluğun vârisleriyiz. Üç kıta, yedi iklimde terk ettiğimiz topraklara ve o topraklar üzerinde yaşamakta olan insan topluluklarına bir bakın; ne demek istediğimiz anlaşılır. Türk milleti engin hoşgörüsü ile, tebaası bulunan onca milleti; dinine, diline, mezhebine, ırkına, can, mal ve namusuna saygı duyarak, hep birlikte yaşattı. Yaşattı ki, kendi inkırazından sonra onlarca devlet ve millet, bütün değerlerine sahip olarak yeniden tarih sahnesine çıkabildiler. Bugün, dikkat edilirse; Mardin ruhu arayışı içerisindeyiz ki, bugünün ruhu dünkü sahip olunanın yüzde biri bile değildir. Anadolu'nun bugünkü coğrafyası sizi yanıltmasın; bu durumun yegane sebebi; ırkı esas alan Fransız İhtilali'nin dünyaya olan yansımalarıdır. Milliyetçiliği esas alan ayaklanmalar ve bu ayaklanmaların sonucu oluşturulan devletler hep etnisiteyi esas almışlardır. Bizim medeniyetimizle Batı'nın sömürgeci, baskıcı ve dayatmacı zihniyetleri birbirine karıştırılmamalıdır. Bu durumun tipik örneği Endülüs yani İspanya'dır. Tarık bin Ziyad'ın fethettiği İspanya'da Müslümanlarla, Hıristiyanlar ve Yahudiler, onlarca sene yan yana yaşamalarına rağmen; ülke, tekrar Hıristiyanların eline geçince Müslümanların ve Yahudilerin köklerini kazımışlardır. Ve, bugün İspanya'da Müslümanlığın ve Yahudiliğin kokusu bile yoktur. Bize ne oldu ki, aynı coğrafyayı paylaştığımız insanlarımızı şu veya bu diyerek ötekileştiriyoruz? Neden birbirimize kin ve nefretle bakıyoruz ve neden devamlı öfkeyle burnumuzdan soluyoruz? Bu âdetleri belli ki yeni edindik. Hangi eğitim sistemi bunları bize öğütlüyor? Zira, kerli ferli eğitimli insanları da aynı belaya müptela olarak görmekteyiz. Bir yerlerde yanlış yapmıyor muyuz? Kendimizi, bizi biz yapan değerlerimizi unutmanın bedellerini ödemiş olmayalım?!.