CHP zaten iktidarda... -1-
CHP'yi millet muhalefet partisi zannediyor; ne münasebet; CHP, kurulduğu günden beri, bu ülkenin gerçek iktidarıdır. 1950 senesinden bugüne kadar iktidarda gözüken CHP dışındaki partilerin iktidarları yalnızca görünüşte olup; asıl iktidar, yani muktedir olan hep CHP olmuştur. CHP bu konumunu; önce tek parti iktidarı ile, bilahare 1961 anayasası ile ve onu takip eden 1982 anayasası ile perçinlemiştir. Artık iktidara hangi parti ve ne şart altında gelirse gelsin; isterse tek başına gelsin; yine de CHP iktidarı söz konusudur. İktidarda gözüken partinin iktidarı sadece görünürdedir; işlevsellik yani fonksiyonel muktedir olmak CHP'nin elindedir. Bu durumu ilk defa İsmet İnönü; uzun iktidar yıllarında dizayn etti. Ülkenin tüm bürokratlarını (asker-sivil, yargı dahil) CHP tandanslı olarak dizayn etti. Öyle ki; şehirlerin valileri aynı zamanda belediye başkanlarıdırlar. Peki kimdir bu zevat biliyor musunuz? CHP'nin il başkanları! Bununla iş bitiyor mu? Ne gezer! Ülkenin en ücra köşesindeki uzatmalı çavuş bile CHP'nin (İnönü'nün) bürokratı idi. CHP, 1961 anayasası ile ve o anayasanın oluşturduğu kurum ve kuruluşlardaki insanları tamamen kendi yandaşlarından seçti. Ilımlı CHP'lilere bile tahammül etmedi ve hepsini görevlerinden uzaklaştırarak yerlerini militanlarını yerleştirdi. 1950 senesinden beri gelip geçen bütün iktidarlar, hep bu bürokratik oligarşiden şikayet etmedi mi? Her hükümetin önündeki en büyük engel, bu bürokratik oluşum değil midir? 1965 senesinde; CHP'nin ihtilaline ve iktidarı gasbına rağmen; ilk seçimde tek başına iktidar olan Süleyman Demirel'in en çok müşteki olduğu konu bürokrasi idi. Hatta, bu hususta şöyle derdi: Davul bizim boynumuzda, tokmak başkalarının elinde! En açık ifadesi ile; görüntü iktidarlarına şu söyleniyordu: Senin görevin yol-su elektrik yani belediye hizmetleri; bunun yanında ziraat ve hayvancılık da yapabilirsin!.. Valilermiş, büyükelçilermiş, emniyet müdürleriymiş, yargı mensuplarıymış vb. senin neyine?!. Bunlara dokunma; dokunursan cız diye yanarsın! Sakın bunlarla yarışa girme! İstersen gir; daima kaybeden sen olursun! Bunca sene böyle olmadı mı; sevgili okuyucularım?