Demokrasi gerçek bir orkestradır

Demokratik idareler tıpkı bir orkestrayı andırır. Her enstrüman, aynı ahengin değişik yansımasıdır. Bütün bu yansımalar senfoni olmak zorundadır; içlerinden yalnızca biri bile ahenge paralel gitmezse kakofoni olur. Demokrasilerde de siyasi partilerin paralelinde tüm kurum ve kuruluşlar aynı duyarlılıkla hareket etmelidirler. Demokratik taleplerde iktidar farklı, muhalefet farklı olamaz. Olması gereken fark, muhalefet partilerinin daha ileri talepleridir. Sağlıklı demokrasilerde durum böyledir. Bizde ise, tam tersinin cereyan etmekte olduğunu görüyorsunuz. İktidar partisi gerçek demokrasiyi talep ediyor, muhalefet partileri statükoda direniyor! Demokrasi, kelimenin tam anlamıyla sorumluluk sistemidir. Herkesin ve her kurum ve kuruluşun elini taşın altına koyduğu ve bulunduğu yere göre sorumluluk hissettiği sistemin adıdır. Öyle ki, iktidarın sorumluluğu paralelinde muhalefetin de sorumluluğu vardır. Bunu hissetmeyen ve beyan ve davranışlarına yansıtmayan siyasiler, tarih önünde sorumludurlar. Şimdi, şu HSYK'nın yapısına bir bakın! Demokratik ülkelerdekine ve bizdekine ayrı ayrı bakın ve hangisi demokratik cumhuriyet ve hangisi hakimler cumhuriyeti(!), siz karar verin! Askerî darbe ürünü olan 1982 anayasasına bakın! Üniter devlet sistemli batı demokrasilerindeki anayasalarla bizdekini kıyaslayın; hangisi devlet ve hangisi birey odaklı? Üstelik, bizdekinin devlet odaklı olmasına rağmen; anılan devlet de, idarede askerî vesayet altında! Demokrasimizi ileriye taşıyabilmek, biz de anayasamızı bireye endeksli yapıp, idari sistemimizi askerî vesayetten kurtarmak için bir dizi değişiklikler yapmamız lazım, diyorsunuz; başta CHP olmak üzere, mahut kesimler hop oturup hop kalkıyor! Belli ki bunlar, demokrasi taraftarı değiller. Bunların demokratlığı sadece lafta. İyi de; dün, lafla peynir gemisi yürüyordu, ya bugün?!.