Güler yüzlü gazetecilik

Sevgili Enver Ören ağabeyin 22 Nisan 1970'te, bir avuç idealist arkadaşı ile kurduğu Türkiye gazetemizin üzerinden tam 40 yıl geçti. Dile kolay; bu 40 yıl zarfında Bab-ı ali'de kimler geldi, kimler geçti? Hemen belirtelim ki, sahibi değişmeyen tek gazete Türkiye gazetemizdir. Gazetecilik zor zenaattir. Kamu adına iş gördüğünden, sorumluluğu o denli ağırdır. Dolayısıyla sorumluluk hissi taşıyanların harcıdır. Meslekler içinde en zevkli ve en heyecanlı olanıdır. Gazeteci, dünya üzerinde cereyan eden olayları 24 saat öncesinden bilir ve bu bilgiyle yaşar. Hür basın demokrasinin olmazsa olmazı olup, onun gelişmesinde en önemli araçlardandır. Gazeteci olaylara en gelişmiş dürbünle bakar. En karanlık ve karmaşık olayları araştırır, inceler; açıklayıp halkın önüne kor. Tarih boyu mesleklerin en kutsalı haberciliktir. Bu denli bir kutsallığa sahip olunmanın biricik vasfı ve şartı dürüstlüktür. Bu şartı yerine getiren gazeteci ne kadar yüksek şahsiyet ise, bunu yerine getirmeyen ve mesleğine ihanet eden gazeteci de, o yükseklikten o kadar uzaktır. Enver Ören ağabey, Bab-ı ali'ye yeni bir anlayış ve değişik bir gazetecilik anlayışı getirdi. Bunun adı güler yüzlü gazetecilik, yani pozitif gazetecilikti. Zor olanı da buydu. Hemen herkesin tersine gidişti. Acımasız bir meslek anlayışına merhameti getirip; özellikle kişilik hakları söz konusu olduğunda, dürbünün tersiyle bakmayı gerektiren bir gazetecilik.. Bu anlayış, kutuplaşma yerine kaynaşmayı, ayrılık yerine birleşip bütünleşmeyi hedeflediği için toplumun çimentosu olmuştur. En karamsar ortamlarda bile ümit olmuştur. Böyle bir gazetenin çalışanı olmak; bu anlayıştaki bir gazeteciliğe ömür adamak, biricik sermayemiz ve en büyük bahtiyarlığımızdır. Bu kutlu kervanda kimler geldi, kimler geçti; bir sinema şeridi gibi gözlerimin önünden geçiyor. Kaybettiklerimize Cenab-ı Hakk'ın engin mağfiretini diliyorum; mevcutlara ve geleceklere, yani istikbalin gazetecilerine başarı dileklerimle ebedi muştuluyorum. Ve, ne mutlu sizlere diyorum!