Her zamankinden daha fazla... -2-

Bugüne kadar hep aynı şey yapılmadı mı? Ne zaman bir hayırlı işe teşebbüs ettikse veya herhangi bir problemimizin çözümüne dönük adım attıkça, hep önümüze çeşitli engeller çıkarılmadı mı? Gelip geçen onca iktidarlar da, hep o engelleri bertaraf etmekle uğraşıp; hayırlı işi ve o problemi unutmadı mı? Kendisine unutturulmadı mı?!. Gelip geçen hiçbir siyasi lider risk almadı; hemen hepsi 'bana ne' diyerek kenara çekildi. Zira meseleler çetindi ve öyle; sadece elini taşın altına koymakla halledilecek cinsten değillerdi. Bütünüyle gövdenin taşın altına konmasını gerektiren devasa problemlerdi ve bunun için de bunları halletmeye niyetlenecek kişi veya kişilerin kefenlerini giymeleri gerekiyordu! Dikkat edin; iktidarın önündeki hiçbir mesele bugünün meselesi değildir; hepsi dünden kalmadır. Gelen her iktidar bu ateş toplarını kucağında buldu; lakin hepsi de bunlardan kaçarak kurtulduklarını zannetti! İlk defa tehlikenin gözünün içine bakan, risk alan meselelerin üstüne üstüne giden bir siyasi lider geldi. Bizi mazimizle, yaralarımızla, problemlerimizle yüzleştirdi. Zira bunlar halledilmeden sağlıklı nefes almamıza imkan ve ihtimal yoktu. Bunlardan her birisi ayaklarımıza vurulmuş prangalardı. Bunları kırıp yok etmeden adım atmamız mümkün değildi. Bıçağın kemiği delip geçtiği bu ortamda, hiç kimsenin sorumsuz davranma lüksü yoktur ve olamaz. Herkes aklını başına almalı ve başbakana yardımcı olmalıdır; hiç değilse köstek olmamalıdır. Başbakan da diğer başbakanlar gibi gününü gün edip gidebilirdi. Her gün 24 saat didinip çalışmasının sebebi, milletin refahı ve huzurundan başkası değildir. Onun cansiperane çalıştığı bir ortamda bizlerin yan gelip yatması insanlık olmasa gerektir. 21. asır Müslüman-Türk asrı olacaksa, bunu hep birlikte başarmalıyız...