Demokrasinin en güzel tarafı sandıktır. Millet, mevcut iktidarın icraatlarını değerlendirir; ya devam veya tamam der. İktidarlar, siyasi partiler için tam bir imtihan yeridir. İmtihanı yapan ve notu veren millettir. Demokrasi tarihimiz boyunca her seçim döneminde milletin hakemliğine başvurulmamış; çeşitli hile ve desiselerle millet istiskale uğratılıp (by-pass edilip) iktidarların belirlendiği apaçık bir hakikattir. Her on yılda bir gerçekleştirilen askerî darbelerle; ordu artı CHP iktidarlarına son zamanlarda bir de artı yargı eklenmek suretiyle millî irade saf dışı edilerek sanal iktidarlar oluşturulmuştur. Millet, kendi gözleri önünde işlenen bu cinayetleri yer gibi gözüküp; gerçekte ise, otuz iki dişini sıkarak derin bir sükut ve sabırla sandığın önüne konmasını beklemiştir. Sandık konulduğunda da millet, gerekenlere gerekli dersi vermiştir! Nitekim, 2002 genel seçimlerinden önceki günleri hatırlayın; o çekilmez şartları millete yaşatanlar, şimdi ne yüzle iktidar istiyorlar; ne yüzle milletin karşısına çıkabiliyorlar?!. 2001 yılında ODTÜ İnşaat Bölümünü bitiren bir kardeşimle Ankara'da sohbet ederken; o kara günleri iç geçirerek hatırladı ve şunları söyledi: "Ben hiçbir saman 2001 yılının ümitsizliğini tahayyül edemem. Mezun olan arkadaşlarımın yüzde doksanı, Türkiye'den ümidini keserek yurt dışına gitti ve bir daha dönmediler. O vakitler, bir ertesi günün hesabı yapılamıyordu; şimdi öyle mi, beş-on yıl sonrası düşünülerek adımlar atılabiliyor, yatırımlar yapılıyor. O günlerde, her şeyden önemlisi ümitlerimizi yitirmiştik; insanlarımız kaçıyor, paramız kaçıyor ve hatta fabrikalarımız ülkemizden sökülerek yurt dışına götürülüyordu. Seçimlere üç ay öncesinden karar alındığında bile, insanlar, bu üç ayı nasıl geçirebileceklerini kara kara düşünüyorlardı. Mümkün olsaydı da, bir gün sonra seçime gidilebilseydi. Zira millet, üzerlerine bir kâbus gibi çöken DSP/ANAP/MHP iktidarından bir an önce kurtulmak istiyordu!" İki seçim dönemi bitti, bir üçüncüsünün eşiğindeyiz; milletimiz kendisine acılar çektiren o partileri öylesine sandığa gömdü ki, bugün bile esamileri okunmuyor.