Hz. Ömer (r.a.) buyuruyor ki: "Bizler, Müslüman olmadan önce, öz çocuklarını diri diri toprağa gömen, birbirini boğazlayan, alçak ve sefil topluluklardık; Müslüman olduktan sonradır ki, şeref ve izzet kazandık, haksız yere akıttığımız kanları durdurduğumuz gibi, karşımızdakinin mutluluğu için yaşamaya başladık. Bundan böyle, her kim İslamiyetin dışında bir şeref ararsa, Cenab-ı Hakk onu, aradığı şeyle zelil ve hakir eder." Nitekim, İslamiyet insanları öylesine olgunlaştırdı ve medeni kıldı ki, artık bir mü'min kendisi yemiyor kardeşine yediriyor; kendisi giymiyor kardeşini giydiriyor. Âdeta bir diğeri için yaşıyorlar... Mute Savaşında Müslümanlar büyük oranda şehit verirler. Zira bir avuç Müslüman yüz bin kişilik Bizans ordusuyla savaşmıştır. Sahabi anlatıyor: "Şehidler arasında amcamın oğlunu bulmak için savaş meydanına gittim. Kendisini buldum; canlıydı ve 'Su!', 'Su!' diye inliyordu. Elimdeki su tulumunu kaptığım gibi kendisine koştum ki, ölmek üzere olan başka bir sahabi aynı şekilde 'Su!', 'Su!' diye yalvarıyordu. Amcaoğlu suyu içmedi ve diğerine götürmemi istedi. Ona yöneldim ki, bir üçüncü sahabi aynı şekilde inliyordu. Yöneldiğim sahabi de suyu içmedi ve diğerine götürmemi gözleriyle işaret etti. Ona koştum; son nefesini vermişti. İkinciye döndüm, o da şehadet şerbetini içmişti. Amcaoğluna gittim; nefes almadan, hareketsiz bana tebessüm ediyordu!.." Son nefeste su özleminin ne olduğunu hepimiz biliriz! İşte o anda bile suyu birbirine ikram edecek kadar, birbiri için yaşayan bu toplumu, bu hale elbette ve elbette İslamiyet getirmişti. İşin başı sevgidir; sevgi varsa her şey vardır. Zira bütün âlemler sevgi nurundan (Muhammedî sevginin hürmetine) yaratıldı. İki tane güneş vardır. Birisi maddi, bilinen güneş. O olmazsa hayat olmaz; her şey donar. Bir diğeri ise manevi güneş olan sevgililer sevgilisi Muhammed aleyhisselamdır. O, kalplerin temizliği için hiç durmadan feyiz verir. Kalpler, onun feyziyle nurlanır; iman ve salih (güzel) ameller hep o feyizle hasıl olur. O kutlu feyizden bir parçaya sahip olanlar peygamber oldular, birazcık tadanlar ise evliya... Ya Rabbi! Sevgini ve sevdiklerinin sevgisini kalplerimize yerleştir. Amin!