Ramazan yazıları -7-
Her şeyin başı sevgi dedik; hatta imanın şartı bile.. Nitekim, Allahü tealanın dostlarını dost bilip sevmedikçe ve düşmanlarını da düşman bilip onlara buğz etmedikçe iman etmiş olamayız. Peki, hemen her melaneti işleyip de; ben de seviyorum; sen benim amelime değil kalbime bak! diyenlere ne demeli? Evvela şu hususun altını çizelim ki, sevgi, gerçek anlamıyla itaattir. Bir taraftan Allahü tealayı seviyorum diyeceksin, öbür taraftan da Allahü tealanın düşmanlarıyla ahbaplık edeceksin! Böyle sevgi olur mu? Daha doğrusu buna sevgi denir mi? Allahü teala, insan vücudunun hepsini insan için yarattığını, yalnızca kalbi kendisi için yarattığını buyuruyor. Böyle olduğu halde, kalbi bir noktada sabitlemek çok zordur. Çünkü kalp, duyu organlarına tabi olarak (nefsin ve ruhun bütün arzularına) hareket eder. Dolayısıyla her an hareket halindedir. Kalbin bu oynak halinden sevgililer sevgilisi Peygamber Efendimiz (aleyhisslam) dahi korkmuş ve şu duayı , hem yapmış ve hem de yapması için ümmetine öğütlemiştir. Ey kalpleri şekilden şekle sokan Allah'ım! Kalbimi, dinin üzere sabit kıl!' Kalbin bir tek ilacı vardır. O da; Allahü tealayı ve O'nun sevdiklerini sevmek. Sevginin alametlerinden birisi de, sevileni devamlı anmaktır; onu zikretmektir. Nitekim, Kur'an-ı kerimde: ' Kalpler ancak ve ancak Allahü tealanın zikri ile itminana (huzura) kavuşur!' buyurulmaktadır. Sevgi, seveni sevgilide yok eder; kavurur kül eder. Leyla'da tecelli-i ilahiyi gören Mecnun'un aklı başından gider. Hastalanıp yataklara düşer. Tabip gelir ve kendisine iğne yapmak ister. 'Hayır, olmaz; ne olur yapmayın' der. 'Koskoca adam iğneden korkar mı?' denildiğinde: 'Kendim için değil, Leyla'nın canı yanar diye korkuyorum' der! Hallac 'enel-Hakk' deyince, taşlanarak öldürülmesi emredildi. Taşlar kendisine isabet ettikçe gülüyordu! Ta ki, sırrını bilen bir dostu, kendisine gül atınca: 'ah!' dedi. 'Taşlardan değil de, benim gülümden neden incindin?' diye soran dostuna Hallac: 'Sen biliyordun halimi; o halde neden attın!?' dedi. Hakk'ın aşkıyla akan kan, 'ALLAH' celle celalühü yazdı!